Η γνωστή λέσχη ADAC της Γερμανίας (και η μεγαλύτερη στον κόσμο) έκανε τον Σεπτέμβριο του 2016 ένα μεγάλο Eco Test με στόχο να μετρήσει τις πραγματικές τιμές στις εκπομπές ρύπων. Το τεστ αυτό αφορούσε 77 μοντέλα, τόσο με κινητήρες πετρελαίου όσο και με κινητήρες βενζίνης.
Τα αποτελέσματα ήταν αρκετά ενδεικτικά για το τι επικρατεί στην παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία σχετικά με αυτό το θέμα (ιδίως μετά τις αποκαλύψεις του dieselgate). Σε πραγματικές συνθήκες λοιπόν, τα βενζινοκίνητα αυτοκίνητα είχαν πολύ υψηλές τιμές σε μικροσωματίδια ΡΜ (ειδικά εκείνα που είχαν άμεσο ψεκασμό) σε τέτοιο βαθμό που ξεπερνούσαν κατά πολύ τα επιτρεπόμενα όρια.
Ακόμη χειρότερα ήταν τα αποτελέσματα για τους κινητήρες ντίζελ, ενώ ένα από τα ευρήματα που προκάλεσαν έκπληξη ήταν ότι κάποιοι κινητήρες Euro 5 είχαν καλύτερη συμπεριφορά από τους νεώτερους Euro 6. Από τους 38 ντιζελ μόνο η Mercedes E220d 9G-Tronic και η BMW 118d Steptronic κατάφεραν να ανταποκριθούν στις προδιαγραφές του ρεαλιστικού κύκλου RDE και ειδικότερα στο όριο των NOx (οξειδίων του αζώτου).
Σε ότι αφορά τους βενζινοκινητήρες το Opel Corsa 1.0 Turbo ecoFLEX ή το VW Tiguan 1.4 TSI πολύ περισσότερα PM από τα προβλεπόμενα (σ.σ. η VW έχει ανακοινώσει πως στα TSI θα υπάρχει φίλτρο), ενώ αρκετά ντίζελ όπως το Renault Captur dCi 90 πολλαπλάσια NOx.
Σε κάθε περίπτωση, το θέμα των ρύπων σε πραγματικές συνθήκες φαίνεται να είναι κάτι που τραβά την προσοχή καθώς ιντριγκάρει και προκαλεί αρκετό θόρυβο. Η αλήθεια βεβαίως είναι ως συνήθως στην μέση, καθώς το πρόβλημα ήταν ήδη γνωστό στους παροικούντες την αυτοκινητική Ιερουσαλήμ, όμως πάντα υπήρχαν οι τρόποι ώστε τα αυτοκίνητα να παίρνουν τις πιστοποιήσεις στις τυποποιημένες μετρήσεις κάνοντας νόμιμη (δεν μιλάμε για περιπτώσεις όπως το dieselgate) χρήση των “παραθύρων” που παρέχει αυτή η διαδικασία.
Η νέα τάση που εμφανίστηκε μετά το παράνομο λογισμικό της VW και όσα ακολούθησαν οδηγεί πλέον σε έναν εξορθολογισμό της κατάστασης, και βέβαια επιταχύνει τις εξελίξεις στο μέτωπο της ηλεκτροκίνησης η οποία όμως έχει και αυτή τα δικά της προβλήματα να λύσει μέχρι να έχει επαρκή εμπορική εφαρμογή.
Μέχρι τότε είναι μάλλον σίγουρο ότι θα ζήσουμε σε έναν νέο κύκλο “μετρήσεων” (εντός ή εκτός εισαγωγικών) με νέες μεθόδους επίτευξης καλύτερων αποτελεσμάτων (στενά ελαστικά, αεροδυναμικά βοηθήματα) και τους επίδοξους “προφήτες” της αυτοκινητικής παραφιλολογίας να ψαρεύουν σε θολά νερά και να “πετροβολούν” τους diesel κινητήρες ως τον εύκολο στόχο μιας εποχής που της αρέσει η “σκανδαλολογία” και όχι η ουσία των πραγμάτων.
Παναγιώτης Τριτάρης
