Η έκθεση του Ντιτρόιτ είναι λαμπερή, όπως οφείλει να είναι κάθε έκθεση, ειδικά αυτοκινήτων, σε όποιο μέρος του κόσμου και αν γίνεται. Ειδικά όμως για το Ντιτρόιτ η έκθεση παίζει και το ρόλο μιας πολύ καλά στημένης βιτρίνας, που βοηθά στο να μην ανακαλύψουν οι πρόσκαιροι επισκέπτες πως οι καλύτερες μέρες για την πρωτεύουσα του αυτοκινήτου στις ΗΠΑ έχουν περάσει ανεπιστρεπτή. Και για την ίδια την πόλη, που πρακτικά έχει χρεοκοπήσει και για την αμερικάνικη αυτοκινητοβιομηχανία, τουλάχιστον για την πιο παραδοσιακή της μορφή.
Ένα από τα «μνημεία» της περιόδου ακμής του Ντιτρόιτ είναι το εγκαταλειμμένο εργοστάσιο της Packard, που είναι το μεγαλύτερο «ερείπιο» αυτοκινητοβιομηχανίας παγκοσμίως και ένας από τους μεγαλύτερους ερειπωμένους βιομηχανικούς χώρους παγκοσμίως.
Τα κτίρια καλύπτουν έκταση 330.000 τετραγωνικών μέτρων και στις αίθουσές τους κατασκευάζονταν από το 1911, όταν τελείωσε και η ανέγερσή του (ξεκίνησε το 1903), τα μοντέλα πολυτελείας της Packard. Με τη λήξη της παραγωγής το 1958 τα κτίρια δεν χρησιμοποιήθηκαν εκ νέου για την κατασκευή αυτοκινήτων. Ενοικιάστηκαν σε εταιρείες με άλλου είδους δραστηριότητες, η τελευταία από τις οποίες αποχώρησε το 2010, με αποτέλεσμα το σύνολο των κτιρίων να έχει ερημώσει και να έχει μεταβληθεί, όπως μπορείτε να δείτε και από τις φωτογραφίες, σε ένα τεράστιο χώρο σκουπιδιών, θυμίζοντας συνεχώς και με τον πιο έκδηλο τρόπο το ένδοξο παρελθόν που έχει περάσει. Τότε που οι αυτοκινητικοί δεινόσαυροι κυριαρχούσαν στα highways…
Το τεράστιο κτιριακό συγκρότημα της Packard απέκτησε προς τα τέλη του 2013 έναν καινούργιο ιδιοκτήτη, τον Ισπανό Fernando Palazuelo, που το απέκτησε έναντι μόλις 405.000 δολαρίων. Στα πλάνα του περιλαμβάνεται η δημιουργία γραφείων, κατοικιών, αλλά και αποθηκών για κατασκευαστές ανταλλακτικών και εξαρτημάτων αυτοκινήτων, καθώς και μια πίστα καρτ σε βάθος 15ετίας. Μέχρι τότε η έκθεση στις αρχές κάθε νέας χρονιάς θα προσπαθεί να καλύψει με τα δικά της φώτα το παρασκήνιο…
Γιάννης Σκουφής
