Μία εταιρεία με μεγάλη ιστορία και αμέτρητες νίκες σε κάθε μορφής αγωνιστική δραστηριότητα, βρίσκεται αυτή τη στιγμή μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Η Lancia έχει απομείνει με ένα μόνο μοντέλο στην γκάμα της, το ξεχασμένο Ypsilon, το οποίο πωλείται μόνο στην Ιταλία (και παραδόξως πηγαίνει πολύ καλά λόγω της τιμής του).
Η μεγάλη παράδοση της Lancia δεν αφήνει ασυγκίνητους τους φίλους της εταιρίας και όσους από αυτούς πιάνει το χέρι τους με το σχέδιο και τους υπολογιστές. Ένας από αυτούς και ο Sebastiano Ciarcia.
Όπως λέει ο ίδιος, ως φανατικός φίλος της εταιρείας είναι απογοητευμένος από το πως έχει γίνει η Lancia στις μέρες μας. Για εκείνον η Delta ήταν πάντα το Ιερό Δισκοπότηρο, το οποίο δεν θα μπορούσε να αντικατασταθεί. Παρ’ όλα αυτά μπήκε στην διαδικασία να σχεδιάσει ένα αυτοκίνητο το οποίο θα μπορούσε να είναι η Delta του σήμερα.
Η δημιουργία του πάντως δεν κρύβει διόλου την πηγή έμπνευσής του που δεν είναι άλλη από την Delta S4, το «τέρας» της εποχής του Group B στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι. Ένα μοναδικό αυτοκίνητο για την εποχή του, με εξωπραγματικές επιδόσεις, το οποίο δεν ευτύχησε να αποδείξει τις δυνατότητές του, παίρνοντας μαζί του όχι μόνο τον Τοϊβόνεν αλλά και μία ολόκληρη εποχή των αγώνων Ράλι.
Ο σχεδιαστής δεν ήθελε να έχει ρετρό αναφορές, αλλά να κρατήσει τις βασικές γραμμές εκείνου του αυτοκινήτου και να τις φέρει στο σήμερα. Κάτι που το καταφέρνει σε μεγάλο βαθμό, αφού εύκολα αναγνωρίζει κανείς την S4, ιδίως στο πίσω μέρος, ενώ παράλληλα δημιουργεί ένα μοντέρνο σχήμα που θα μπορούσε εύκολα να περάσει στην παραγωγή.
Ο Ciarcia θα ήθελε να έχει τετρακίνηση και υβριδικό σύστημα, τον κινητήρα τοποθετημένο στο κέντρο και πολλά ακόμα. Όμως όλα αυτά είναι προφανώς όνειρα θερινής νυκτός για την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η Lancia, η οποία θα ήταν τεράστια έκπληξη αν κάποια στιγμή επανερχόταν στην ζωή και τα πλάνα των ενωμένων δυνάμεων FCA και PSA.
