Toν τελευταίο καιρό, μετά το τρομακτικό δυστύχημα με την Porsche στην Αθηνών-Λαμίας γίναμε μάρτυρες (όνομα και πράγμα…) της συνήθους μετατροπής του λαού μας σε “ειδικούς” ανάλογα με το πρόβλημα που ανακύπτει. Ο θίασος που έκανε παρέλαση από τα τηλεοπτικά δίκτυα και το καινούργιο φρούτο, τα social media, ήταν πολυπληθής και με διάφορα “νούμερα”, από τρομολάγνους της “γενοκτονίας στους δρόμους” έως τους κλασικούς θιασώτες της “Παιδείας” και της μαγικής ικανότητας που έχει αυτή να μπορεί αποκτηθεί σε μία νύχτα και να είναι σε θέση να διορθώσει “κάθε νόσο και κάθε μαλακία” που δεν καταφέραμε να φτιάξουμε ως λαός παρά το ότι κοντεύουμε να κλείσουμε 200 χρόνια ελεύθερο κράτος.
Ελάχιστοι αναφέρθηκαν στο αντιδημοφιλές μέτρο της σκληρής και άτεγκτης αστυνόμευσης η οποία είναι το πρώτο και πιο σημαντικό εργαλείο όχι τόσο για την αποτροπή όσο για την δημιουργία ενός περιβάλλοντος κανόνων που όλοι συμφωνούν να τηρούν και όσοι δεν το κάνουν θα τιμωρούνται. Και όσοι υποστήριξαν δειλά-δειλά ότι θα πρέπει να δούμε και την αστυνόμευση, συνήθως δέχτηκαν την γενική κατακραυγή, αφού “δεν μπορούμε να έχουμε έναν αστυνομικό πάνω από το κεφάλι μας”, ή “με 600 ευρώ μισθό που να βρω να πληρώσω πρόστιμο όταν περνάω με κόκκινο”.
Στο βίντεο που παρακολουθούμε από κάποιον αυτοκινητόδρομο των ΗΠΑ υπάρχει μία κλασική “παράβαση” χαρακτηριστική του Ελληνάρα οδηγού. Ο εν λόγω κύριος, πονηρά ποιώντας, παρακάμπτει την λωρίδα στην οποία αναμένουν υπομονετικά οι άλλοι οδηγοί και έρχεται να “τρουπώσει” λίγο πριν την μπαριέρα. Για κακή του τύχη όμως, μπροστά βρίσκεται ένα περιπολικό. Όχι ένα ελληνικό περιπολικό (όπου ξέρουμε πολύ καλά ότι δεν θα έδινε δεκάρα γιατί περιμένει την… Παιδεία να αναλάβει), αλλά ένα αμερικάνικο περιπολικό.
Η συνέχεια είναι εντυπωσιακή για τα δεδομένα της χώρας μας, καθώς η γυναίκα αστυνομικός έχει αντιληφθεί την σκηνή, σταματά την κίνηση και βγαίνοντας έξω καλεί τον “ελληνάρα” Αμερικάνο να περάσει στο πλάι για τα περεταίρω. Το να μεταφέρουμε αυτή την σκηνή σε κάποιον Ελληνικό δρόμο θα ήταν μάλλον δίχως νόημα, καθώς ακόμα και στην περίπτωση που ο δικός μας αστυνομικός έκανε την ίδια ακριβώς κίνηση (μία στο εκατομμύριο λέμε…), οι διάλογοι που θα ακολουθούσαν στο παζάρι θα ήταν επιπέδου φαρσοκωμωδίας και το φινάλε ένα φιλικό και συνένοχο χτύπημα στην πλάτη.
Το βιντεάκι με την συγκεκριμένη σκηνή δεν έχει τσακισμένες Porsche,τηλεοπτικά δράματα και ταξικό μίσος, αλλά μία απλή καθημερινή δραστηριότητα σε έναν τυχαίο δρόμο των ΗΠΑ. Αυτό δεν σημαίνει ότι και εκεί δεν σκοτώνονται στους δρόμους (ίσως για λίγο διαφορετικούς λόγους απ’ ότι εδώ) όμως η αντίδραση της αστυνομικού δείχνει ότι όλοι έχουν αντιληφθεί ότι οι το παιχνίδι της κυκλοφορίας στους δρόμους έχει κανόνες και ποινές για όσους τους παραβαίνουν. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα κληθούν να μιλήσουν οι ιεροκήρυκες της ασφάλειας στην χώρα μας καλό θα ήταν πέρα από τις υπερβολές και τα splatter στατιστικά, να δείξουν και αυτό το βίντεο (ή κάποια αντίστοιχα).
Μπορεί να μην είναι δημοφιλές για την Ελλάδα να ζητάς την επιβολή του νόμου, όμως είναι εξόχως διδακτικό για το από που πρέπει να ξεκινήσουν τα πράγματα αν θέλουμε να πάψουμε κάποια στιγμή μόνο να κοσκινίζουμε και να ξεκινήσουμε κάποτε και να ζυμώνουμε. Και ίσως έτσι να αντιληφθούμε ότι αυτή η μικρή σκηνή από μια ασήμαντη γωνιά των ΗΠΑ να εμπεριέχει όλη την Παιδεία που αναζητούμε και προφανώς δεν θέλουμε.
Παναγιώτης Τριτάρης
