MINI COOPER CABRIO: ΟΛΑ ΣΤΟ ΦΩΣ! (VIDEO)

Κάθε φορά που βρίσκομαι μπροστά σε ένα Mini αντιμετωπίζω συνεχώς το ίδιο πρόβλημα: την εύρεση της σωστής λέξης για να περιγράψει τον τρόπο με τον οποίο αυτό το αυτοκίνητο καταφέρνει με έναν μαγικό τρόπο να εισχωρεί στην ψυχοσύνθεση του οδηγού του και να γίνεται κομμάτι της ζωής και των εμπειριών του.

Από τη μια έχεις τόσα πράγματα να γκρινιάξεις: τους χώρους, την τιμή, το overdesign σε αρκετά σημεία και πάει λέγοντας. Από την άλλη όμως, το Mini έχει ένα μοναδικό χάρισμα: όχι μόνο να σε κάνει να τα ξεχνάς όλα αυτά, αλλά την ίδια στιγμή, με έναν “οργανικό” (ναι, αυτή είναι η λέξη!) τρόπο να σε τυλίγει μέσα στην γοητεία και τις αδιαμφισβήτητες αρετές του. Αρετές που ξεπερνούν αυτές μιας μηχανής και άπτονται πλέον ενός οργανισμού που ζει και αναπτύσσεται μαζί με τον οδηγό του.

Αυτό που περιγράφω πιο πάνω συμβαίνει περισσότερο σ’ αυτή την τελευταία γενιά του αυτοκινήτου, που είναι πλέον ένα “αληθινό” αυτοκίνητο και όχι μία πρώιμη και βιαστικά εκτελεσμένη σπονδή στην νοσταλγία όπως ήταν η πρώτη γενιά. Πολύ δε περισσότερο όταν μιλάμε για την cabrio έκδοση, όπου όπως είναι φυσικό προσθέτει μερικά έξτρα υλικά στον τρόπο με τον οποίο το Mini γίνεται αργά και με μέθοδο ένα εθιστικό όχημα για τον οδηγό του. Ένα αυτοκίνητο δηλαδή με το οποίο δένεσαι, που όσο το οδηγείς τόσο πιο πολύ το εκτιμάς, και που στο τέλος της ημέρας, σου αφήνει εκείνη την σπάνια αίσθηση ενός προϊόντος που ξεπέρασε την υλική του υπόσταση και έγινε μέρος της αισθητικής και αισθηματικής σου αγωγής.

Το να μιλάς για το Mini με όρους αισθηματικής συνένωσης είναι -πιστέψτε με- κάτι απόλυτα φυσιολογικό. Υπάρχουν όμως και όλα αυτά τα μέταλλα και τα πλαστικά τα οποία χρήζουν μιας κάποιας, πιο πεζής, ανάλυσης. Και στην περίπτωσή του έχουμε να κάνουμε με πολλά και ενδιαφέροντα στοιχεία, ιδίως τώρα που σε αυτή την γενιά έχει καταφέρει να ωριμάσει σχεδιαστικά και τεχνολογικά, χωρίς να έχει διαπραγματευτεί στο ελάχιστο τον παιχνιδιάρικο χαρακτήρα του.

Σχεδιαστικά λοιπόν, αν και μεγαλύτερο σε όλες τις διαστάσεις δεν έχει ξεφύγει από την λογική του Mini (ιδίως σ’ αυτές τις μικρότερες εκδόσεις όπως το Cabrio), ενώ όλες οι αλλαγές εντός και εκτός, λειτούργησαν μόνο θετικά στην τελική εικόνα που αποκομίζει ο αγοραστής του. Η υφασμάτινη οροφή, φτιαγμένη από εξαιρετικής ποιότητας υλικά, αναδιπλώνται σε μόλις 18 δευτερόλεπτα, και μάλιστα μπορεί να γίνει εν κινήσει, με το αυτοκίνητο να μην ξεπερνά την ταχύτητα των 30 χλμ./ώρα. Μάλιστα, παρέχει και την δυνατότητα για άνοιγμα μέχρι την μέση, για όσους δεν επιθυμούν την πλήρη αναδίπλωσή της.

Από εκεί και πέρα, η σχεδίαση του αμαξώματος παραμένει ως έχει, τουλάχιστον μέχρι την μέση και με κυριότερη διαφορά την απουσία πλαισίων από τις πόρτες. Λόγω του χώρου που καταλαμβάνει η οροφή, τα πράγματα όπως είναι φυσικό αλλάζουν σε ότι αφορά την χωροταξία του εσωτερικού. Και παρά το γεγονός ότι μεγαλύτερο μεταξόνιο, το οποίο έχει φθάσει στα 2,495 χιλιοστά, κάνει ότι μπορεί για να εξασφαλίσει χώρους για τους πίσω επιβάτες, δύσκολα κάποιοι ενήλικες θα μπορέσουν να χωρέσουν εκεί, και όχι για μεγάλες αποστάσεις. Αντίστοιχη είναι και η κατάσταση στο χώρο αποσκευών που φθάνει τα 160 λίτρα με την οροφή κατεβασμένη ή τα 215 λίτρα στην αντίθετη περίπτωση.

Το σαλόνι ήταν και παραμένει το δυνατό του σημείο, μπλέκοντας ιδανικά τα ρετρό στοιχεία με την σύγχρονη κοσμοθεωρία της BMW (αρκεί βέβαια να είσαι μελετηρός στα manual γιατί δεν βγάζεις εύκολα άκρη με το σύστημα Mini Connected). Το μαγικό με το Mini είναι ότι αν και στην αρχή όλα σε ξενίζουν, στην συνέχεια ανακαλύπτεις τον δρόμο σου, και από ένα σημείο και μετά νιώθεις κάτι που δύσκολα βρίσκεις σε άλλο αυτοκίνητο: ότι ζεις και κινείσαι σε κάτι διαφορετικό, το οποίο μάλιστα θα αργήσεις να το βαρεθείς (αν το βαρεθείς ποτέ).

Δεν λείπουν βέβαια κάποιες παρατηρήσεις, όπως η ορατότητα προς τα πίσω όταν είναι κατεβασμένη η οροφή, όμως το σύνολο ξεχειλίζει από πρωτοτυπία και βαθιά αγάπη για την αυτοκίνηση. Περί εξοπλισμού και εξατομίκευσης, το Mini είναι έχει δημιουργήσει το δικό του στάνταρ στην σύγχρονη αυτοκινητοβιομηχανία, οπότε ανάλογα το πορτοφόλι και το γούστο μπορείς να φτιάξεις το αυτοκίνητό σου εντελώς διαφορετικό απ’ ότι άλλο υπάρχει στην αγορά.

Στα μηχανικά μέρη, η πιο σημαντική -και αναμενόμενη- διαφοροποίηση είναι η αύξηση του βάρους για την ενίσχυση της ακαμψίας του αμαξώματος.  Ο κινητήρας των 1,5 λίτρων με τους 136 ίππους αποδεικνύεται για ακόμα μια φορά ένας ιδανικός σύντροφος για το Mini, με τα 230 Nm ροπής να αποδίδονται από τις μόλις 1.250 σ.α.λ. Στην πράξη το σύνολο είναι πραγματική απόλαυση να το οδηγείς, ιδίως σε επαρχιακό δίκτυο, αφού χάρη και στο καλά κλιμακωμένο εξάρι κιβώτιο, μπορείς να κινείσαι σε ρυθμούς που πλησιάζουν αυτούς μιας αμιγώς σπορ κατασκευής. Εκεί βέβαια θα δεις την κατανάλωση να αγγίζει τα 9, και να φλερτάρει ακόμα και με τα 10 λίτρα/100 χλμ. όμως σε πιο λογικές καταστάσεις και σε χαλαρό cruising στην Παραλιακή, θα πέσεις και κάτω από τα 7 λίτρα.

Από τα πρώτα χιλιόμετρα με το ανοιχτό Mini επισημαίνεις τρία σημαντικά πράγματα. Πρώτον, ότι η υφασμάτινη οροφή είναι εξαιρετικής ποιότητας και αρχίζει να κάνει αισθητή την παρουσία της σε ταχύτητες από 150 χλμ./ώρα και πάνω. Το δεύτερο που διαπιστώνεις είναι ότι απουσιάζουν παντελώς οι τριγμοί και οι ταλαντώσεις. Το Mini μοιάζει φτιαγμένο σαν από ένα μασίφ κομμάτι σίδερο, περνώντας πάνω από ανωμαλίες και κακοτεχνίες των δρόμων χωρίς να περνά κανένα δυσάρεστο συναίσθημα στον οδηγό του.

Το τρίτο και πιο σημαντικό είναι ότι και αυτή η έκδοση ήταν και παραμένει πιστή στο πνεύμα του Mini, και δη αυτού της τελευταίας γενιάς που είναι και ότι καλύτερο και πιο ώριμο έχει βγάλει η εταιρία. Μπορεί η υφασμάτινη οροφή και ένας πιο light προσανατολισμός του αυτοκινήτου να αφήνουν υπόνοιες για κάτι διαφορετικό, όμως και το Cabrio τιμά τις αρετές της οικογένειας, με οδική συμπεριφορά που πραγματικά δεν έχει όμοιό του στην αγορά.

Το εκπληκτικό τιμόνι (που γίνεται ακόμα καλύτερο στην σπορ ρύθμιση), τα απίστευτα στιβαρό πλαίσιο, και οι άψογα ισορροπημένες αναρτήσεις ανάμεσα στην άνεση και το σωστό πάτημα (παρά τα 45άρια ελαστικά), δημιουργούν ένα μοναδικό σύνολο που μπορεί την ίδια στιγμή να είναι παιχνιδιάρικο και γεμάτο οδηγική υπερένταση και την αμέσως επόμενη να κόβει χαλαρές βόλτες στην πόλη ή στους επαρχιακούς δρόμους της Ελλάδας με την οροφή κατεβασμένη και τους επιβάτες να απολαμβάνουν μια high definition πλευρά της αυτοκίνησης.

Και αυτό το τελευταίο είναι ίσως και το μεγαλύτερο χάρισμα του Mini. Μπορεί η τιμή εκκίνησης στα 26.753 ευρώ να ακούγεται κάπως υπερβολική, μπορεί να έχει κάποια σημεία που… λατρεύεις να μισείς (κυρίως να λατρεύεις!), όμως αυτό που βρίσκεις σ’ αυτό το αυτοκίνητο είναι κάτι πραγματικά σπάνιο. Είναι αυτό το μοναδικό χάρισμα να μπορεί να συνδυάζει ένα βιομηχανικό προϊόν κορυφαίας ποιότητας και τεχνολογίας, με εμπειρίες αισθηματικές και συμβάντα ζωής. Και κάποια στιγμή που επιστρέφεις αργά το βράδυ, όταν πια έχεις κουραστεί και εσύ και αυτό, γυρίζοντας και ρίχνοντας μια τελευταία ματιά στα φώτα που σβήνουν αργά στο σαλόνι του, να μην σου έρχεται στο νου το ρήμα “οδήγησα” αλλά το ρήμα “έζησα”.

Παναγιώτης Τριτάρης

Φωτογραφίες-Βίντεο: Παναγιώτης Τριτάρης