VW GOLF GTI: ΤΟ ORIGINAL

Πριν από μερικά χρόνια αρκούσαν δύο στοιχεία που διαθέτει αυτό εδώ το αυτοκίνητο που είχαμε στη διάθεσή μας για να το βλέπουν με μισό μάτι οι φανατικοί των GTI: οι πέντε πόρτες και το αυτόματο κιβώτιο. Σήμερα δεν τους δίνεις καν σημασία. Θεωρείς πως ταιριάζουν απόλυτα στην εικόνα ενός σύγχρονου hot hatch γενικά και της 7^ης γενιάς του αυτοκινήτου που κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’70 δημιούργησε και όρισε τη συγκεκριμένη κατηγορία ειδικά. Και μπορεί από τότε μέχρι τώρα να έχει κυλίσει πολύ νερό στο αυλάκι –μιλάμε για μια ζωή- και το σύγχρονο Golf GTI να έχει ακριβώς τα διπλά άλογα (220) από το αρχέτυπο (110), όμως η γενική λογική έχει μείνει η ίδια: η παροχή επιδόσεων και σπορ χαρακτήρα σε μια λογική τιμή αγοράς. Ή αλλιώς ο εκδημοκρατισμός των επιδόσεων, που πριν από 40 περίπου χρόνια ήταν πρωτοπορία και σήμερα ένα πεδίο σκληρής αντιπαράθεσης. Με δεδομένο το γόητρο.

Μέσα σε αυτό λοιπόν το χρονικό διάστημα και έχοντας οδηγήσει όλες τις γενιές του GTI είμαι βέβαιος πως αυτή εδώ θα αποτελέσει στο μέλλον ένα σημείο αναφοράς. Όχι γιατί είναι γρήγορη (0-100 σε 6,5 δεύτερα, τελική σχεδόν 250), ούτε γιατί αισθητικά έχει εξελίξει τη γνωστή φόρμα (τα σημεία αναγνώρισης της έκδοσης σαφώς και υπάρχουν), αλλά γιατί είναι το αυτοκίνητο που μπορεί να υποδυθεί από ιδιαίτερα καλά έως πολύ καλά όποιον ρόλο κι αν του ζητήσεις να παίξει.

Με το GTI λοιπόν θα κινηθείς στην καθημερινότητά σου όπως με ένα οποιοδήποτε άλλο πιο ταπεινό Golf, θα ταξιδέψεις σβέλτα, άνετα και κυρίως οικονομικά (στην εθνική τιμές λίγο κάτω από τα 7 λίτρα έρχονται εύκολα, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια), δεν θα ταλαιπωρηθείς και δεν θα κουραστείς. Κι όταν θελήσεις μπορείς να βάλεις λίγο πιο όρθια την πλάτη του καθίσματος με τα κλασικά πια καρό (ναι, αλλάζουν από γενιά σε γενιά, αλλά το γενικό μοτίβο παραμένει το ίδιο), να επιλέξεις το πρόγραμμα sport στο DCC (συνολικά τα προγράμματα οδηγικού χαρακτήρα είναι 5), προκειμένου οι ρυθμίσεις της ανάρτησης να γίνουν πιο σφιχτές, η απόκριση του κινητήρα πιο άμεση και οι αλλαγές στο DSG πιο ψηλά και να ξεκινήσεις. Να ξεκινήσεις να εκμεταλλεύεσαι τον κινητήρα (δείχνει ίδιος στα χαρτιά με τους προκατόχους του αλλά αυτή είναι ήδη η 3^η γενιά του) τους 220 ίππους και τα 350 Nm του που είναι διαθέσιμα από τις 1.500 στροφές, το πολύ καλό στήσιμο, το ηλεκτρονικά ελεγχόμενο μπλοκέ διαφορικό XDS+ και το σύστημα διεύθυνσης με τις μόλις 2,1 στροφές από άκρη σε άκρη. Και να διαπιστώσεις πως και σε αυτήν την περίπτωση το υπ’ αριθμόν 7 GTI ανταπεξέρχεται εξαιρετικά, μένοντας ουδέτερο, με μεγάλα περιθώρια πρόσφυσης, με περιορισμένες κλίσεις στις στροφές και κυρίως με μια καλοδεχούμενη και επιθυμητή αμεσότητα. Δεν χαζεύει, δεν χαζοσπινάρει, δεν δείχνει να πιέζεται. Τουλάχιστον όχι περισσότερο από τον οδηγό του.

Μπορεί να μην είναι το απόλυτο hot hatch, αυτό που θα γράψει ιστορία σε μια γνωστή σου διαδρομή, αυτό που είναι εμφατικά σπορ, αυτό που θα σε κάνει να το λατρέψεις για όσο έχεις όρεξη να το πιέζεις και αυτό που ενδεχόμενα θα το βλέπεις με μισό μάτι όλο τον υπόλοιπο καιρό. Για τα καπρίτσια του, για την ταλαιπωρία του, για το ότι ο πρατηριούχος της γειτονιάς σου σε ξέρει με το μικρό σου και σκίζεται να σε εξυπηρετήσει…

Το Golf GTI ποτέ δεν ήταν μονοδιάστατο, ποτέ δεν ήταν απόλυτο και φυσικά κανείς δεν θα περίμενε αυτό να αλλάξει στην 7^η γενιά του. Αυτό που έχει γίνει για την περίσταση και ο λόγος που κατά την άποψή μου θα μείνει ως σημείο αναφοράς στο timeline του είναι ότι το σπορ στοιχείο έχει έρθει πλέον πιο έντονα στο προσκήνιο, αλλά με τέτοιο τρόπο που δεν επισκιάζει και δεν υποβαθμίζει τις υπόλοιπες πτυχές του χαρακτήρα και της φιλοσοφίας του.

Στην τελευταία συμπεριλαμβάνεται και η τιμή του, που ξεκινά από τις 27.700 ευρώ με απόσυρση, με τις 5 πόρτες και το αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη DSG του αυτοκινήτου της δοκιμής μας να χρεώνονται 1.100 και 2.300 ευρώ αντίστοιχα επιπλέον. Έτσι ξεπερνώντας τα όποια μείον συνεπάγονται τα 2.000 κυβικά του κινητήρα του αυτήν την περίοδο δεν υπάρχει αμφιβολία πως το Golf GTI της 7^ης γενιάς αποτελεί την πιο ολοκληρωμένη και πλουραλιστική πρόταση μεταξύ των hot hatches.

Γιάννης Σκουφής

images: fraisis