Η Suzuki έχει συμπληρώσει πάνω από έναν αιώνα ζωής -ιδρύθηκε το 1909- αλλά τα πρώτα 50 χρόνια της λειτουργίας της δεν την είχε συσχετίσει κανείς με τα αυτοκίνητα, μιας και η δραστηριότητά της ήταν η κατασκευή βιομηχανικών αργαλειών για την ανθούσα τότε βιομηχανία του μεταξιού. Μάλιστα το 1929 δημιούργησε ένα νέο τύπου αργαλειού, ο οποίος εξαγόταν σε όλο τον κόσμο και την καθιέρωσε.
Ο ιδρυτής της Michio Suzuki όμως διαισθανόταν την ανάπτυξη και την εξέλιξη που θα είχαν τα αυτοκίνητα. Έτσι είχε αρχίσει από το 1937 να επενδύει σε ένα νέο αυτοκίνητο, αλλά ο Β Παγκόσμιος διέκοψε τα σχέδιά του. Επανήλθε σε αυτά τη δεκαετία του ’50, έχοντας ήδη κατασκευάσει μερικές μοτοσυκλέτες, προκειμένου να δημιουργήσει ένα αυτοκίνητο αποκλειστικά για την ιαπωνική αγορά.
Έτσι το 1955 παρουσίασε το Suzulight, ενώ ενδιαφέρον είναι πως μέχρι και το 1965 και την παρουσίαση του Front 800 αυτή ήταν και η επωνυμία της μάρκας.
Το Suzulight λοιπόν ήταν ένα μικρό, ελαφρύ -ζύγιζε λιγότερο από 500 κιλά- και φτηνό, τόσο σε ότι αφορά την αγορά όσο και τη λειτουργία του αυτοκίνητο. Το μήκος του ήταν κάτω από τα 3,00 μέτρα -2,990 για την ακρίβεια- το πλάτος του έφτανε τα 1,295 και το ύψος του τα 1,40 μέτρα με αποτέλεσμα να καλύπτει με ευκολία τις προϋποθέσεις ώστε να χαρακτηρίζεται ως Κ-Car.
Ο κινητήρας του δικύλινδρος, δίχρονος με 360 κυβικά και 16 ίππους και στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του περιλαμβάνεται η ανεξάρτητη ανάρτηση και το σύστημα διεύθυνσης με κρεμαγιέρα.
Επικεφαλής της εξέλιξής του ήταν ο γαμπρός του Michio Suzuki ονόματι Shunzo και μια από τις πρώτες διαδρομές που έκανε με το πρωτότυπο ήταν από το Χαμαμάτσου στο Τόκιο, περνώντας από την οροσειρά Hakone, προκειμένου να πάρει έγκριση τύπου από την αρμόδια κυβερνητική υπηρεσία.
Η έγκριση δόθηκε και έτσι τον Οκτώβριο του 1955 παραδόθηκαν τα δύο πρώτα Suzulight σε γιατρούς που θα τα χρησιμοποιούσαν κυρίως για τις επισκέψεις τους. Αρχικά κατασκευάζοντας 3 με 4 αυτοκίνητα το μήνα, ρυθμός που στις αρχές του 1956 αυξήθηκε στα 30.
Σήμερα ένα από τα Suzulight βρίσκεται στο μουσείο της Suzuki στο Hamamatsu, ενώ οι φήμες θέλουν να έχει επιζήσει μέχρι τις μέρες μας και άλλο ένα.
Γιάννης Σκουφής
