ΜΕΙΝΑΤΕ ΑΠΟ ΜΠΑΤΑΡΙΑ; ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ

Όταν οι θερμοκρασίες πέφτουν η μπαταρία του αυτοκινήτου μας πιέζεται ακόμα περισσότερο για να γυρίσει τη μίζα και να πάρει μπροστά ο κινητήρας. Ειδικά δε αν είναι αρκετά παλιά και ταλαιπωρημένη οι πιθανότητες να παραδώσει το πνεύμα αυξάνονται κατακόρυφα, οπότε αν συμβεί κάτι τέτοιο το μόνο που δεν χρειάζεται είναι πανικός. Ειδικά αν υπάρχει κοντά κάποιο άλλο αυτοκίνητο που θα παίξει το ρόλο του δότη ρεύματος κι η διαδικασία γίνει με τη σωστή σειρά.

Αυτό που πρέπει να έχουμε ευθύς εξαρχής κατά νου είναι πως το κύκλωμα του αυτοκινήτου που θα λειτουργήσει ως δότης ρεύματος πρέπει να έχει την ίδια τάση με αυτή του οχήματος που έχει μείνει. Στην πράξη αυτή σημαίνει πως το ηλεκτρικό κύκλωμα των 24V ενός φορτηγού δεν μπορεί να διασυνδεθεί με αυτό των 12V ενός επιβατικού.

Από κει και πέρα φέρνουμε τα αυτοκίνητα κοντά χωρίς όμως να ακουμπούν, ανοίγουμε τα καπό, κλείνουμε όλους τους ηλεκτρικούς καταναλωτές, επιλέγουμε στα κιβώτιά τους το νεκρό –για τα αυτόματα το P– και ξεκινάμε.

Καταρχήν συνδέουμε τη μια άκρη του κόκκινου καλωδίου στο θετικό πόλο της μπαταρίας του αυτοκινήτου που έχει μείνει και την άλλη στο θετικό πόλο του αυτοκινήτου δότη. Στη συνέχεια συνδέουμε τη μια άκρη του μαύρου καλωδίου στον αρνητικό πόλο της μπαταρίας του αυτοκινήτου δότη και την άλλη άκρη σε κάποιο μη βαμμένο σημείο του αυτοκινήτου που έχει μείνει, π.χ. στο μπλοκ του κινητήρα. Η σειρά αυτή σύνδεσης πρέπει να ακολουθείται προκειμένου να μη δημιουργούνται σπινθήρες, ενώ σε κάποια αυτοκίνητα δεν συνδέουμε τα καλώδια απευθείας στη μπαταρία –π.χ. γιατί είναι στο πορτμπαγκάζ ή σε σημείο δύσκολο ή γιατί υπάρχει σύστημα start stop, ο έλεγχος του οποίου είναι συνδεδεμένος με τον αρνητικό πόλο της μπαταρίας- αλλά σε συγκεκριμένα σημεία του χώρου του κινητήρα που είναι ευκρινώς χαρακτηρισμένα. Σε μια τέτοια περίπτωση χρήσιμο αποδεικνύεται και το manual.

Στη συνέχεια βάζουμε μπροστά τον κινητήρα του αυτοκινήτου δότη (για να μην ταλαιπωρηθεί η δική του μπαταρία και το ρεύμα που θα χρησιμοποιηθεί να προέρχεται από το δυναμό) και μετά το αυτοκίνητο που έχει μείνει.

Προκειμένου να απομακρύνουμε τα καλώδια αποσυνδέουμε πρώτο το μαύρο από τον αρνητικό πόλο του αυτοκινήτου δότη –μπορούμε και να σβήσουμε τον κινητήρα του- και από το σημείο γείωσης που είναι συνδεδεμένο το άλλο άκρο του- και στη συνέχεια το κόκκινο από το δότη και μετά από το πρώην ακινητοποιημένο αυτοκίνητο. Προκειμένου η μπαταρία του τελευταίου να φορτίσει πλήρως και να μην εμφανιστεί πάλι το πρόβλημα μια διαδρομή διάρκειας από 60 έως 90 λεπτά είναι αρκετή.

Από κει και πέρα καλό είναι να έχουμε υπόψη μας πως:

• Τα diesel χρειάζονται κατά κανόνα περισσότερο ρεύμα, μιας και η μίζα τους είναι πιο μεγάλη. Έτσι καλό είναι δότης να είναι ένα μοντέλο παραπλήσιας ή μεγαλύτερης ισχύος.
• Στα υβριδικά χρειάζεται πολύ λίγο ρεύμα, μιας και η μπαταρία των 12V χρησιμοποιείται κυρίως για την τροφοδοσία των συστημάτων ελέγχου του αυτοκινήτου. Έτσι η όλη διαδικασία είναι ίδια, ενώ θεωρητικά ακόμα και η μπαταρία ενός σκούτερ μπορεί να λειτουργήσει ως δότης. Από την άλλη όμως μιας και το κλασικό ηλεκτρικό κύκλωμα των υβριδικών είναι μικρό και οι καλωδιώσεις του σχετικά λεπτές θα πρέπει να αποφεύγουμε να δίνουμε ρεύμα από υβριδικά σε συμβατικά επιβατικά.
• Τα καλώδια εκκίνησης δεν είναι όλα τα ίδια. Σε περιπτώσεις που οι κινητήρες που θα γεφυρωθούν με τον παραπάνω τρόπο είναι τρικύλινδροι ή τετρακύλινδροι βενζίνης τα καλώδια μπορεί να είναι πιο λεπτά, με διάμετρο 16 τετραγωνικών χιλιοστών. Αντίθετα αν πρόκειται για τετρακύλινδρους diesel ή για πολυκύλινδρα σύνολα τότε χρειάζονται πιο χοντρά καλώδια.
• Επειδή πρόκειται για ηλεκτρικά κυκλώματα και πάντα εμπεριέχονται κίνδυνοι καλά είναι τα καλώδια που θα προμηθευτείτε να πληρούν κάποιες minimum προδιαγραφές ασφαλείας.

Γιάννης Σκουφής