Μπορεί κάπου εκεί στις αρχές της δεκαετίας του ’90 οι πολυβάλβιδες κυλινδροκεφαλές να έγιναν μόδα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν προϋπήρχαν. Από παλιά μάλιστα, μιας και ο πρώτος κινητήρας της Opel που είχε τέσσερις βαλβίδες εμφανίστηκε σε Grand Prix πριν από ακριβώς 100 χρόνια, το 1913. Ήταν τετρακύλινδρος, 4.500(!) κυβικών και απέδιδε 110 ίππους. Στη συνέχεια παρουσιάστηκαν διάφορα αγωνιστικά όπως το Green Monster το 1914 με κινητήρα 12.300 κυβικών και 260 άλογα, που εξασφάλιζαν στο θηρίο των 2 τόνων τελική σχεδόν 230.
Στην πορεία οι κινητήρες με 4 βαλβίδες στον κύλινδρο έμειναν στο προσκήνιο μέχρι τη δεκαετία του 1950, ενώ στους αγώνες σημαντικό μοντέλο ήταν το Ascona 400 του 1979. Η έκδοση παραγωγής είχε κινητήρα 2.300 κυβικών με απόδοση 140 ίππων (σχεδόν 100 πιο λίγα από το αγωνιστικό), με 0-100 σε 7,6 δεύτερα και τελική 200.
Τη δεκαετία του ‘80 οι κατασκευαστές έψαχναν να βρουν τρόπους για να περιορίσουν την κατανάλωση και τους ρύπους, εστιάζοντας στην αναπνοή των κινητήρων. Έτσι, οι κινητήρες με 4 βαλβίδες στον κύλινδρο ήρθαν εκ νέου στην επιφάνεια, με αποτέλεσμα το 1988 να παρουσιαστεί το Kadett GSI 16V με κινητήρα 2.000 κυβικών που είχε εξελιχθεί σε συνεργασία με την Cosworth και απέδιδε 150 ίππους. Ο ίδιος κινητήρας χρησιμοποιήθηκε και στη Formula 3 και χάρισε στην Opel 164 νίκες στο γερμανικό πρωτάθλημα, ενώ το 1991 απέκτησε και turbo και εμφανίστηκε στο Calibra Turbo 4x4 των 204 ίππων.
Όπως και σε άλλους κατασκευαστές έτσι και στην Opel οι 4βάλβιδες κυλινδροκεφαλές επικράτησαν, ενώ για τη γερμανική εταιρία ορόσημο ήταν το 1989 με τον 3.0 24V στα Omega και Senator και στη συνέχεια το Lotus Omega με τον 3.6 V6 turbo των 377 ίππων. Το 1996 η Opel έγινε η πρώτη εταιρεία με κινητήρα πετρελαίου με άμεσο ψεκασμό, turbo και 4 βαλβίδες ανά κύλινδρο ή τουλάχιστον αυτό λέει η γερμανική εταιρία ως μέλος της GM, μιας και στην πραγματικότητα τα εύσημα ανήκουν στους Ιταλούς -στην πατέντα της Magnetti Marelli που εξέλιξε η Bosch– που παρουσίασαν τον πρώτο common rail diesel στην Alfa Romeo 156…
Γιάννης Σκουφής
