Στην έκθεση αυτοκινήτου της Γενεύης το 1971, η Lamborghini παρουσίασε την Miura SV, ένα μοντέλο το οποίο θα ήταν μία εξέλιξη της P400 και της έκδοσης S, όμως στο τέλος κατέληξε να τις αντικαταστήσει.
Για τους μη παρατηρητικούς, οι διαφορές με τις πρώτες Miura δεν ήταν εμφανείς. Έλειπαν όμως οι χαρακτηριστικές “βλεφαρίδες” γύρω από τα φωτιστικά σώματα ώστε να μειωθούν οι χρόνοι παραγωγής. Μόνο το αυτοκίνητο του ίδιου του Feruccio Lamborghini τις είχε.
Η SV είχε φαρδύτερα πίσω φτερά, επανασχεδιασμένα πίσω φώτα και ένα νέο καπό εμπρός. Οι ζάντες ήταν επίσης καινούργιες με τις πίσω να έχουν αυξήσει το πλάτος τους από τις 7 στις 9 ίντσες.
Η συγκεκριμένη έκδοση είχε μετατρόχιο αυξημένο κατά 130 χιλιοστά και διαφορετικό σετάρισμα της ανάρτησης πίσω, και ένα πιο “δεμένο” πλαίσιο. Διατηρούσε τον κεντρικά τοποθετημένο 4λιτρο V12 κινητήρα, με την ισχύ να έχει ανέβει στους 385 ίππους. Για το σαλόνι η εταιρία είχε προτιμήσει να δώσει έμφαση στο δέρμα με διάφορες πινελιές από χρώμιο που ήταν της μόδας τότε.
Χάρη στην εμπειρία που είχαν αποκτήσει από τα 5 πρώτα χρόνια παραγωγής της Miura, η SV ήταν αισθητά βελτιωμένη στον δρόμο, με την τελική της να αγγίζει τα 290 χιλιόμετρα την ώρα ενώ έφθανε στο χιλιόμετρο από στάση σε λιγότερο από 24 δευτερόλεπτα.
Η παραγωγή της κράτησε μέχρι τις αρχές του 1973, όπου κατασκευάστηκαν 150 μονάδες οι οποίες σήμερα είναι άκρως συλλεκτικές. Η τελευταία κατασκευάστηκε το 1975 για τον επιχειρηματία Walter Wolf και είναι αυτή που κοσμεί το μουσείο της Lamborghini στην Sant’Agata Bolognese.
