Ας το παραδεχτούμε ευθύς εξ αρχής: η BMW είχε πάντα τον τρόπο της να φτιάχνει αυτοκίνητα που τα ερωτεύεσαι με την πρώτη ματιά. Ακόμα και τώρα, στην εποχή της κυριαρχίας των SUV και της υπερβολής (από την οποία δεν γλίτωσε ούτε η BMW…), έρχεται αυτό εδώ το αυτοκίνητο να θυμίσει σε όλους μας ότι μπορείς ακόμα να βρεθείς απέναντι σε ένα όχημα που σου κόβει την ανάσα με την ομορφιά και την σχεδόν υπερβατική αρμονία των γραμμών του.
Για την εμφάνιση, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Η μακρά παράδοση της εταιρίας στο να δημιουργεί μερικά από τα πιο όμορφα κουπέ των τελευταίων δεκαετιών συνεχίζεται με τον καλύτερο τρόπο και στην σημερινή εποχή, με την 4άρα να είναι ένα σχήμα γεμάτο σχεδιαστική αυτοπεποίθηση, σπορ αναφορές και μία γοητεία που φθάνει στα όρια του αυτοκινητικού σεξισμού. Και είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις που -ως φωτογράφος μιλώντας- παρακολουθείς τους φακούς και τις κάμερες να πασχίζουν να συλλάβουν το σχήμα του αμαξώματος και το παιχνίδισμα του φωτός με τις γραμμές του, νιώθοντας ότι θα μπορούσες να περάσεις ημέρες ολόκληρες μαζί της προσπαθώντας να βρεις την σωστή γωνία.
Το κείμενο θα μπορούσε να σταματήσει εδώ (και ίσως για πολλούς να έχει σταματήσει). Η “4άρα” επιβάλλεται με την εμφάνισή της και αυτό είναι ήδη αρκετό για τον περισσότερο κόσμο, όσους τέλος πάντων δεν έχουν υποκύψει στην παράλογη μόδα των SUV. Όμως για μια ακόμα φορά η BMW κάνει τα “μαγικά” της και φτιάχνει ένα αυτοκίνητο που πέρα από την “κολασμένη” εμφάνιση έχει και μία “ψυχή” γεμάτη από τα πιο καθαρά οδηγικά ένστικτα που έχουν μείνει ζωντανά στην σύγχρονη αυτοκίνηση.
Η ένδειξη 418 με την υποσημείωση “d” στο πίσω μέρος ίσως προβληματίσει κάποιους. Πετρελαιοκινητήρας με 150 άλογα και μιλάς για οδηγικές συγκινήσεις; Θα το πω χωρίς περιστροφές όπως ακριβώς το νιώθεις από το πρώτο πάτημα στο γκάζι: ξεχάστε το “d” και απολαύστε το αυτοκίνητο. Και εξηγούμαι: αν εξαιρέσεις το ρελαντί και κάποιες επιταχύνσεις με φουλ γκάζι (όπου μάλλον πρέπει να στήσεις αυτί), η παρουσία του diesel δεν γίνεται καθόλου αισθητή. Το δίλιτρο εξελιγμένο μοτέρ της BMW αναπνέει και στροφάρει σχεδόν σαν ατμοσφαιρικό, με το απίστευτο 8άρι αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη να κάνει τα πράγματα ακόμα πιο εύκολα και οδηγικά ενδιαφέροντα.
Και τα 150 άλογα; Υπό μία έννοια μοιάζουν λίγα, ιδίως για αυτό το απίστευτο πλαίσιο της “4άρας”. Aπό την άλλη όμως είναι τέτοια η ομαλότητα στην απόδοση και ο γενικότερη αίσθηση ησυχίας και άνεσης, που πραγματικά δεν είναι εμφανής η κατά 40 ίππους μικρότερη απόδοση από την 420d. Μόνο σε κάποιες στιγμές φουλ επιτάχυνσης ή με πλήρες φορτίο ίσως χρειαστείς κάτι παραπάνω, όμως και πάλι σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις θα γίνει αυτό φανερό. Και πάντως όχι στο ταξίδι, όπου αν μαζέψει χιλιόμετρα, ταξιδεύει με απίστευτη ησυχία (diesel; ποιό diesel;…) και εξαιρετική οικονομία, της τάξης των 6-6,5 λίτρων/100 χλμ. (περίπου ένα λίτρο περισσότερο μέσα στην πόλη).
Από εκεί και πέρα έχουμε όλο το γνωστό τεχνολογικό και σχεδιαστικό σύμπαν της BMW σε ότι αφορά την σχεδίαση του εσωτερικού και την κορυφαία ποιότητα και εργονομία που το χαρακτηρίζει. Κάποιοι πιο αυστηροί ίσως να παρατηρήσουν ότι το σχέδιο ήδη έχει πολυφορεθεί και χρειάζεται μια κάποια ανανέωση, ότι η οθόνη είναι μικρή και όχι αφής, ότι το σύστημα ελέγχου των πολυμέσων θέλει εξοικείωση κ.λπ. Όμως κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι βρίσκεσαι μέσα σε ένα μοναδικής ποιότητας και εργονομίας σαλόνι, με αρκετούς χώρους για όλους τους επιβάτες (ακόμα και για τους πίσω), μεγάλο πορτ-μπαγκάζ με ικανοποιητικό άνοιγμα και όλη την τεχνολογική παλέτα της εταιρίας σε ότι αφορά τα συστήματα άνεσης και ασφάλειας.
Το στοίχημα της “4άρας” πάντως κρίνεται στο πως κινείται στον δρόμο. Και πολύ περισσότερο αυτής της “εισαγωγικής” έκδοσης, με την μικρή ιπποδύναμη και τον πετρελαιοκινητήρα. Και αν στην εμφάνιση η BMW έχει καταφέρει να στριμώξει στην γωνία όλους ανεξαιρέτως τους ανταγωνιστές της, στην οδική συμπεριφορά μάλλον τους έχει ξεφύγει και δεν την πιάνουν. Από την εξαιρετική θέση οδήγησης (αν και θα θέλαμε το τιμόνι ένα κλικ μικρότερο σε διάμετρο) με την πολεμική διάθεση, μέχρι το απίστευτα στιβαρό πλαίσιο και τον εξαιρετικό συνδυασμό των αναρτήσεων, έχουμε να κάνουμε με ένα πραγματικό κουπέ πρώτης γραμμής, έστω και αν κάτω από το καπό του βρίσκεται ένας πετρελαιοκινητήρας μόλις 150 ίππων.
Με την 418d συμβαίνει ότι και με όλες τις κατά καιρούς ξεχωριστές BMW. Yπάρχει αυτή η μοναδική σχέση μεταξύ οδηγού και μηχανής, μία οργανική συνέχεια ανάμεσα στις κινήσεις των μελών του οδηγού και της γραμμικής ανταπόκρισης των μηχανικών μερών. Με βάση το εξαιρετικής αίσθησης τιμόνι (που γίνεται ακόμα καλύτερο στην σπορ ρύθμιση του setup) και το ακλόνητο πλαίσιο, η 418 στρίβει με μία μοναδική σιγουριά και ένα “γεμάτο” feedback προς τον οδηγό.
Η ρύθμιση της ανάρτησης ισορροπεί θαυμάσια μεταξύ του σπορ προαπαιτούμενου σε ένα κουπέ και της άνεσης στο μεγάλο ταξίδι όπου η πανέμορφη BMW ταξιδεύει με μοναδική ευθυβολία, απουσία θορύβων και μία εκλεκτική αίσθηση που λίγα αυτοκίνητα μπορούν να σου προσφέρουν. Από κοντά και τα φρένα με πολύ άμεση αίσθηση στο πεντάλ και επαρκέστατη αντοχή ακόμα και σε δύσκολες αποστολές.
Και κάπου εδώ βρίσκεται και η ουσία πίσω από την 418d. Το γεγονός δηλαδή ότι ενώ αποτελεί την “εισαγωγή” στον μαγικό κόσμο των κουπέ της εταιρίας, στην πράξη δεν υπολείπεται σε τίποτα απ’ όσα αφήνει να εννοηθεί η ένδειξη “d” και τα 150 άλογα. Μιλάμε για έναν από τους καλύτερους πετρελαιοκινητήρες της αγοράς, που ο συνδυασμός του με αυτό το σπορ προθέσεων μοντέλο κάθε άλλο παρά αδόκιμος αποδεικνύεται στην καθημερινή χρήση. Εντάξει, το πλαίσιο μπορεί να σηκώσει περισσότερη δύναμη και κάπου-κάπου η αλήθεια είναι ότι θα νιώσεις ότι την χρειάζεσαι. Όμως είναι το ίδιο το αυτοκίνητο που κάνει τα αδύνατα δυνατά για να το κρύψει και μάλιστα με τεράστια επιτυχία.
Από την άλλη κοστίζει 51.050 ευρώ με ένα ιδιαίτερα πλούσιο πακέτο εξοπλισμού και μία μεγάλη λίστα από έξτρα. Η προφανής σπαζοκεφαλιά εδώ είναι γιατί να την προτιμήσει κανείς σε σχέση με την φθηνότερη 420i με τα 184 άλογα και τις καλύτερες επιδόσεις. Η απάντηση βέβαια βρίσκεται στις ιδιαιτερότητες (και το πορτοφόλι…) του εκάστοτε καταναλωτή. Η προφανής οικονομία του diesel κινητήρα είναι το σημαντικότερο κίνητρο αν και όπως είπαμε πολλές φορές παραπάνω, το συγκεκριμένο μοτέρ είναι ένα πραγματικό διαμάντι που ξεπερνάει τις όποιες παγιωμένες αντιλήψεις για την απόδοση ενός diesel κινητήρα.
Πάντως, όπως και να έχει, αυτό που μένει στο τέλος της ημέρας είναι ότι πέρα από τους αριθμούς και τις προσθαφαιρέσεις σε χρήματα, ιπποδυνάμεις και δευτερόλεπτα στο 0-100, αυτό που έχει σημασία είναι ότι βρίσκεσαι σε ένα αυτοκίνητο από εκείνα που σε γεμίζουν ικανοποίηση και συναισθήματα. Και σ’ αυτό η BMW είχε πάντα τον τρόπο της να συνδυάζει την αισθητική υπέρβαση με την οδηγική πληρότητα.
Ή όπως το λένε στο νέο κόσμο της κυριαρχίας της εικόνας, εκείνο το μοναδικό “Wow!” Factor” που σε ακολουθεί παντού, είτε την χαζεύεις -και την λατρεύεις- με τα μάτια, είτε την οδηγείς!
Παναγιώτης Τριτάρης
| BMW 418d Coupe | |
| Διαστάσεις (ΜxΠxΥ): | 4.638×1.825×1.377 χιλ. |
| Μεταξόνιο: | 2.810 χιλ. |
| Πορτμπαγκάζ: | 445 λίτρα |
| Βάρος: | 1.535 κιλά |
| Κινητήρας: | 1.995κ.εκ., 4 κύλ., turbo diesel |
| Ισχύς: | 150 PS/ 4.000 σ.α.λ. |
| Ροπή: | 320 Nm/1.500 σ.α.λ. |
| 0-100, Τελική: | 8,6”, 215 χλμ./ ώρα |
| Κατανάλωση δοκιμής: | 4,2 λίτρα/100 χλμ. |
| CO2: | 110 γραμμάρια/ χλμ. |
| Τιμή | από 51.050 € |
Φωτογραφίες: Παναγιώτης Τριτάρης
[ngg_images source=”galleries” container_ids=”3793″ display_type=”photocrati-nextgen_basic_thumbnails” override_thumbnail_settings=”0″ thumbnail_width=”120″ thumbnail_height=”90″ thumbnail_crop=”1″ images_per_page=”0″ number_of_columns=”0″ ajax_pagination=”1″ show_all_in_lightbox=”1″ use_imagebrowser_effect=”0″ show_slideshow_link=”0″ slideshow_link_text=”[Show as slideshow]” order_by=”sortorder” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″]
