TOYOTA GT86: ΕΞΥΠΝΑ ΣΠΟΡ

Το να ονομάσεις ένα καινούργιο μοντέλο –ειδικά σήμερα- GT86 δεν είναι ότι πιο συνηθισμένο και σίγουρα απαιτεί ένα είδος τόλμης, αν και στη συγκεκριμένη περίπτωση η τόλμη ήταν η εξέλιξη και η παρουσίαση ενός τέτοιου αυτοκινήτου. Ιδιαίτερα αν λάβει κανείς υπόψη του πως ο άμεσος προκάτοχός του, η Celica, δεν υπάρχει στη γκάμα της Toyota εδώ και αρκετά χρόνια, ενώ κάτι αντίστοιχο ισχύει και για το MR2, που έκλεισε τότε την πόρτα των σπορ κατασκευών.

Πάντως ο αριθμός 86 έχει μεγάλη σημειολογική αξία και σημασία για την ιαπωνική εταιρεία. Στο συγεκριμένο μοντέλο είναι η διάμετρος επί τη διαδρομή των κυλίνδρων του boxer κινητήρα του –η Toyota φυσικά και δεν έκρυψε τη στενή της συνεργασία με τη Subaru στο συγκεκριμένο πρότζεκτ, η οποία άλλωστε ανήκει εν μέρει στον όμιλό της- είναι η εσωτερική διάμετρος της χρωμιωμένη μπούκας της εξάτμισης, είναι ο εσωτερικός κωδικός εξέλιξης του μοντέλου (συγκεκριμένα 086Α), είναι και η διάμετρος επί τη διαδρομή των κινητήρων των Celica και MR2, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε και τη θρυλική πλέον Corolla AE86.

Αν θέλουμε κάπου εδώ να τελειώσουμε με την αριθμολαγνεία του 86 θα πρέπει να πούμε πως η Toyota όχι μόνο επιστρέφει δυναμικά σε μια κατηγορία που έχει μεγάλη παράδοση αλλά επιστρέφει και έξυπνα. Έξυπνα γιατί όσο και να ψάξετε δεν θα βρείτε άλλο αυτοκίνητο που, όπως το GT86, να πληρεί τρεις προϋποθέσεις: να είναι ένα κλασικό κουπέ 2+2 θέσεων, να είναι πισωκίνητο και να κοστίζει σε τιμές Ελλάδας από 35 έως σχεδόν 40 χιλιάδες ευρώ.

Δεν υπάρχει λοιπόν κάτι ανάλογο κι αυτό είναι κατ’ αρχήν το μεγάλο πλεονέκτημα του νέου σπορ Toyota, αυτό που το καθιστά σημαντικό και το κάνει ελκυστικό.

Οπτικά το GT86 δείχνει και είναι κόμπακτ, μιας και το μήκος του δεν ξεπερνά τα 4,24 μέτρα, και εδώ μοιάζει περισσότερο με το επίσης μικρό MR2 παρά με τη Celica, που τις είχε τις διαστάσεις της. Παράλληλα είναι αρκούντως επιθετικό, δυναμικό αλλά κατά κάποιο τρόπο και διακριτικό –άλλο ένα σημείο διαφοροποίησης από την άμεση προκάτοχό του, που διαχρονικά δεν ήταν έλεγες classy- ενώ το χαμηλό του ύψος συμπλέει με την όλη αισθητική του κλασικού κουπέ.

Βέβαια οι μικρές εξωτερικές διαστάσεις έχουν ένα τίμημα που δεν είναι άλλο από τις +2 πίσω θέσεις. Με βάση τα πραγματικά δεδομένα το +2 εδώ είναι υπερβολή, μιας και για να καθίσεις στο πίσω κάθισμα του GT86 πρέπει να συντρέχουν τρία τινά: ή να σε έχουν απαλλάξει από το στρατό λόγω ύψους αν είσαι αγοράκι ή να ψωνίζεις από τα παιδικά αν είσαι κοριτσάκι ή πολύ απλά να κάθεσαι μόνος σου πλάγια και ξαπλωτά. Την τελευταία περίπτωση βέβαια, αν δεν είσαι μέλος της εθνικής ομάδας του ανσάμπλ, πρέπει να την σκεφτείς δύο και τρεις φορές πριν προχωρήσεις.

Έτσι λοιπόν το πιο λογικό είναι να αντιμετωπίσεις το GT86 ως διθέσιο και το πίσω κάθισμα ως προέκταση του έτσι κι αλλιώς αξιοπρεπούς για το χαρακτήρα του χώρου αποσκευών (243 τα λίτρα του), να καθίσεις πίσω από το τιμόνι με τη δίχρωμη δερμάτινη επένδυση (η διχρωμία γενικώς δεν παίρνει μεγάλο βαθμό στα γούστα όλων), να ρυθμίσεις το κάθισμα και να περιεργαστείς το περιβάλλον.

Το οποίο κάνει άμεσα σαφή τον προσανατολισμό του. Κατ΄αρχήν κάθεσαι χαμηλά και μέσα στο αυτοκίνητο, το κάθισμά σου καταλαβαίνεις ότι θα σε στηρίξει σε κάθε περίπτωση, ο επιλογέας είναι στη σωστή απόσταση –τον δοκιμάζεις έτσι εν στάσει και χαίρεσαι την αίσθηση και τις κοντές διαδρομές του- ενώ ο συμπλέκτης δείχνει στιβαρός. Αντρικός ίσως να είναι ο πλέον κατάλληλος χαρακτηρισμός. Ή μήπως macho;

Γενικά το GT86 σου αφήνει μια macho αίσθηση, ειδικά από τη στιγμή που ο δίλιτρος boxer του θέλει στροφές για να ξυπνήσει για τα καλά. Κι εδώ είναι ένα άλλο σημείο που το GT86 δεν έχει άμεσο ανταγωνισμό, όπως τον περιγράψαμε παραπάνω: πλέον αυτοί οι «παλαιάς κοπής» κινητήρες με τα κυβικά του δικού του είναι προστατευόμενο είδος σαν τις Καρέτα Καρέτα κι αυτό αν μη τι άλλο συμβάλλει στη διαμόρφωση της οδηγικής του προσωπικότητας.

Πως λένε αν δεν βραχείς δεν θα πιάσεις ψάρια; Έτσι κι εδώ αν δεν δουλέψεις με το κιβώτιο, αν δεν προσπαθήσεις να κρατήσεις τον τετρακύλινδρο boxer όσο το δυνατόν πάνω από τις 4.000 ή ακόμα καλύτερα τις 4.500 στροφές θα μείνεις με τη μισή χαρά. Κι αυτό γιατί το σπορ Toyota της νέας εποχής έχει δυνατότητες, απλά θα πρέπει να προσπαθήσεις για να τις βγάλεις σε όλη τους τη διάσταση στην επιφάνεια.

Κάπου εδώ μια διευκρίνηση είναι απαραίτητη: έχει δυνατότητες, είναι πολύ καλό, άμεσο και συμμετοχικό στο δρόμο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι το πιο χαρισματικό σπορ αυτοκίνητο που γενικά μπορείτε να αγοράσετε. Είναι σίγουρα ένα από τα ελάχιστα που ξεχωρίζουν σε αυτήν την τιμή και βέβαια το μόνο που πληρεί τις 3 προϋποθέσεις που είπαμε.

Παράλληλα είναι και ένα σπορ αυτοκίνητο που δεν θα σε κουράσει –εκτός ίσως από το ότι νοιώθεις έντονα στη μέση σου τον πίσω άξονα (η αίσθηση είναι κάπου ανάμεσα στο πιο έντονο της προηγούμενης Z4 και στο πιο ραφιναρισμένο της νυν) μιας και κάθεσαι πολύ κοντά σε αυτόν. Για να κινηθείς σβέλτα δεν θα καταβάλεις σχεδόν καθόλου προσπάθεια, το πιο γρήγορα θέλει λίγη περισσότερη εμπλοκή από τον οδηγό ενώ από κει και πέρα πρέπει και να έχεις γνώση του τι κάνεις κι ας μην σε αφήνουν -αν δεν το επιλέξεις- ποτέ τα ηλεκτρονικά συστήματα που διαθέτει πλήρως ακάλυπτο.

Η Toyota, με τη συνεργασία και της Subaru, έκανε τη σωστή κίνηση την κατάλληλη στιγμή, παρουσιάζοντας ένα κλασικό κουπέ με έντονο σπορ DNA και με χαρακτηριστικά που το καθιστούν μοναδικό στην κατηγορία τιμής του. Παράλληλα είναι και ένα αυτοκίνητο, που αν και έχει έναν «παλαιάς κοπής» κινητήρα που σου ζητά να τον στροφάρεις για να αποδώσει όπως πρέπει, αποδεικνύεται ιδιαίτερα οικονομικό. Να ακόμα ένα στοιχείο που προστίθεται στα μοναδικά του GT86…

Γιάννης Σκουφής

images-fraisis

{gallery}photos/31/test/Toyota-GT86{/gallery}

{youtube}_WxKckImDyk{/youtube} {youtube}XJwwUQU_GZw{/youtube}