Τα turbo μπορεί να έχουν γίνει μόδα και ανάγκη τα τελευταία χρόνια, αλλά η παρουσία τους στους κινητήρες εσωτερικής καύσης δεν είναι μια πρόσφατη υπόθεση. Και βέβαια δεν προέκυψαν τη δεκαετία του ’80 που είχαν γνωρίσει άλλη μια περίοδο άνθισης αλλά για διαφορετικούς λόγους -τότε ήταν συνώνυμο των επιδόσεων και η λέξη είχε τόση πέραση που ακόμα και σαγιονάρες βαφτίζονταν turbo- αλλά πολύ πιο νωρίς.
Πιο συγκεκριμένα το 1925, ο ελβετός μηχανικός Alfred Büchi παρουσίασε ένα πρωτόλειο σύστημα υπερτροφοδότησης για κινητήρες πλοίων απόδοσης 2.000 ίππων. Οι συγκεκριμένοι κινητήρες τοποθετήθηκαν σε δύο πλοία και ο Büchi πήρε άδεια χρήσης για την υπερτροφοδότηση στην Ευρώπη, Αμερική και Ιαπωνία.
Αν και η πρώτη πατέντα για την υπερτροφοδότηση κατοχυρώθηκε από τον Büchi το 1905 η χρήση του turbo στο αυτοκίνητο εμφανίσθηκε πολύ αργότερα, στους αγώνες τη δεκαετία του 1930. Νωρίτερα (1915) ο ελβετός μηχανικός είχε κατασκευάσει πρωτότυπα turbo για κινητήρες αεροσκαφών, χωρίς όμως ιδιαίτερη επιτυχία λόγω έλλειψης αξιοπιστίας.
Γεγονός είναι πάντως πως η χρήση του turbo ήταν περιορισμένη λόγω των πολλών προβλημάτων -αυξημένη πίεση, κόπωση τουρμπίνας, αντοχή υλικών, υπερθέρμανση και κυρίως πολύ υψηλή κατανάλωση- μέχρι να διεισδύσουν και να πάρουν τον έλεγχο των κινητήρων τα μικροτσίπ. Το πρώτο αυτοκίνητο ευρείας παραγωγής με αξιόπιστο κινητήρα turbo βενζίνης ήταν το Chevrolet Corvair Monza (1962) ενώ το πρώτο turbo diesel η Mercedes 300 SD (1977).
Γιάννης Σκουφής
{gallery}photos/35/NEWS/TURBO-HISTORY{/gallery}
