Οι ζάντες με την αεροδυναμική σχεδίαση του ID.3, του αυτοκινήτου με το οποίο η VW θέλει να κάνει τη δική της ηλεκτρική επανάσταση πέρα από τη συμβολή τους στην όποια μείωση της κατανάλωσης και την αύξηση της αυτονομίας έχουν και ένα άλλο καλό: κρύβουν τα ταμπούρα που υπάρχουν στους πίσω τροχούς.
Απίστευτο; Αναχρονιστικό; Εκ πρώτης όψης σίγουρα ναι, αλλά υπάρχει ένα σημαντικός λόγος που η γερμανική εταιρεία επέλεξε αυτήν τη σίγουρα όχι κολακευτική, ειδικά για ένα high tech μοντέλο λύση. Πέρα από την όποια μείωση του κόστους, αν και εδώ μιλάμε για ένα αυτοκίνητο που είναι εξ ορισμού ακριβό.
Ο λόγος για την επιλογή των θεωρητικά αναχρονιστικών ταμπούρων είναι, όσο και αν ακούγεται περίεργο, το γεγονός ότι το ID.3 είναι ηλεκτρικό. Αυτό σημαίνει πως έχει και σύστημα ανάκτησης ενέργειας κατά την πέδηση, το οποίο σε πολύ μεγάλο βαθμό επιβραδύνει αυτό το αυτοκίνητο. Μάλιστα αν μάθει κανείς καλά το σύστημα και τη λειτουργία του, όπως έχω διαπιστώσει σε άλλα ηλεκτρικά μοντέλα, μπορείς σε πολλές περιπτώσεις να ακινητοποιείς το αυτοκίνητο χωρίς να πατήσεις φρένο.
Αν στα παραπάνω προσθέσουμε και το γεγονός πως στο ID.3 ο ηλεκτροκινητήρας είναι τοποθετημένος πίσω και άρα επιβραδύνει του πίσω τροχούς κατά τη ανάκτηση η περιορισμένη χρήση των φρένων του συγκεκριμένου άξονα ειδικά είναι δεδομένη.
Αν λοιπόν οι μηχανικοί της VW είχαν επιλέξει δισκόφρενα τότε υπήρχε περίπτωση να εμφανιστεί γρήγορα και σε σημαντικό βαθμό σκουριά -στα συμβατικά μοντέλα που η χρήση των φρένων είναι συνεχής απομακρύνεται μέσω της τριβής- που θα μπορούσε αφενός να επηρεάσει τη λειτουργία τους και αφετέρου να οδηγήσει σε πρόωση αντικατάσταση των δισκόπλακων. Γεγονός που θα σήμαινε και την πρόσθετη επιβάρυνσης των ιδιοκτητών του ID.3 αλλά και τη δημιουργία μιας κακής εικόνας που θα δρούσε σίγουρα αρνητικά.
Προκειμένου λοιπόν να αποφύγουν όλα αυτά επέλεξαν την αναχρονιστική μεν αλλά πιο σίγουρη λύση των ταμπούρων, στα οποία τα στοιχεία που εξασφαλίσουν την επιβράδυνση είναι πιο προστατευμένα στο εσωτερικό τους. Επίσης ακριβώς επειδή υπάρχει και η πέδηση μέσω της ανάκτησης ενέργειας το μείον των ταμπούρων, που είναι η σαφώς μικρότερη αντοχή τους στη σκληρή χρήση σε σχέση με τα δισκόφρενα -λόγω ανάπτυξης υψηλών θερμοκρασιών στο εσωτερικό τους- στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν παίζει ουσιαστικό ρόλο.
