Γεγονός ένα και αναμφισβήτητο: είτε κυκλοφορείς στο ανανεωμένο Καρπενήσι (βάλε καμία ταμπέλα δήμαρχε μέχρι να το συνηθίσουμε!…) είτε βλέπεις τον 45άρη κύριο με το Antara κολλημένο πίσω σου να σε ζαχαρώνει στον Καρέα, αισθάνεσαι σαν να είσαι το τιμώμενο πρόσωπο μιας άτυπης εγχώριας αυτοκινητικής AGB. Μέσα στο Opel Mokka ανήκεις στα περιβόητα «νεανικά κοινά», αυτά που διαμορφώνουν τάσεις και που στα πόδια τους (ή μάλλον, στα… πορτοφόλια τους), «σφάζονται» οι διαφημιστικές και τα τμήματα marketing. Και αυτό είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση το μεγαλύτερο επίτευγμα του Mokka: βάζει μια γερή δόση νεανικής τεστοστερόνης σε μία κατηγορία που ποτέ –μα ποτέ!- η Opel δεν είχε τίποτε παραπάνω από μια ληθαργική παρουσία.
Η σχεδίαση λοιπόν είναι το πρώτο και ίσως το πιο σημαντικό «χαρτί» που ρίχνει στο τραπέζι η Opel. Με μήκος ανάμεσα στο Corsa και το Astra (και περισσότερες μηχανολογικές συγγένειες με το πρώτο), με κόμπακτ διαστάσεις και λελογισμένο ύψος, αλλά και με πολύ ευφάνταστη χρήση του AutoCad, το Mokka κερδίζει τους πάντες και παντού. Δείχνει ταυτόχρονα σύγχρονο και ισορροπημένο, χωρίς ακρότητες αλλά και με ένα νεανικό σφρίγος που σπανίζει στις επιλογές της Opel. Στα 4,28 μέτρα δεν το λες και μικρό. Όμως χάρη στους σωστά μοιρασμένους όγκους αλλά και την μπόλικη σχεδιαστική καφεΐνη στις γραμμές του, όχι μόνο κρύβει τις διαστάσεις του, αλλά –και αυτό είναι το σημαντικότερο- διαθέτει και μια σπορτίβικη εσάνς. Not bad, Opel!
Πέρα από την εξωτερική εμφάνιση, το δεύτερο πιο σημαντικό στοιχείο του Mokka είναι οι χώροι. Δεδομένου του μεγέθους του μπορεί να φιλοξενήσει άνετα τέσσερις επιβάτες και αρκετές αποσκευές (356 λίτρα πλήρως εκμεταλλεύσιμα). Ο εξοπλισμός είναι πλήρης από τις βασικές εκδόσεις και φθάνει σε πολύ υψηλά επίπεδα στην κορυφαία Cosmo της δοκιμής μας, με αντίστοιχο βέβαια τίμημα στο ταμείο. Η ποιότητα είναι η τυπική των σύγχρονων Opel και η σχεδίαση είναι αρκετά αβανταδόρικη και πιασάρικη στο μάτι. Όμως η εργονομία δεν είναι το φόρτε του με την υπερπαραγωγή σε διακόπτες να απαιτεί ένα μεγάλο χρόνο εξοικείωσης, και τα ελαφρώς σκληρά και στενά καθίσματα να μην ταιριάζουν με το «παρά τρία, πεντήκοντα» ηλικιακό και σωματικό μας στίγμα (κάτι που προφανώς δεν απασχολεί τους νεαρότερους…).
Στα μηχανικά μέρη, οι επιλογές είναι λίγο πολύ δεδομένες και γνωστές από τα υπόλοιπα μοντέλα της εταιρίας. Στην συγκεκριμένη περίπτωση το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στον πετρελαιοκινητήρα των 1.700 κυβικών με τους 130 ίππους. Ευρισκόμενος λίγο πριν την «συνταξιοδότηση», είναι σε κάθε περίπτωση ο πιο αδύναμος κρίκος του αυτοκινήτου. Κάνει αρκετό θόρυβο -σε σύγκριση με πιο σύγχρονα μοτέρ-, ο οποίος μάλιστα περνάει και στο εσωτερικό. Ενώ παράλληλα είναι τραχύς στη λειτουργία του και με περιορισμένο εύρος «γεμάτης» λειτουργίας. Ως εκ τούτου, αν θες να κινηθείς σβέλτα, πιάνεις τον εαυτό σου να συμπεριφέρεται όπως με τους βενζινοκινητήρες, καταφεύγοντας πολύ συχνά στο εξατάχυτο κιβώτιο για να κατεβάσεις ταχύτητα και να μπεις στην ωφέλιμη περιοχή για να κάνεις το προσπέρασμα. Λόγω και του μεγαλύτερου βάρους εξαιτίας της τετρακίνησης, το Mokka δείχνει αρκετά ράθυμο, και απαιτεί αρκετή δουλειά ώστε να ανταποκριθεί στο νεανικό ταμπεραμέντο της εμφάνισης και του γενικότερου στησίματος του πλαισίου.
Το θετικό βέβαια είναι ότι αν το ρίξεις στο εκδρομικό στιλ, και πας χαλαρά και με τα… νερά του η κατανάλωση κυμαίνεται σε αρκετά χαμηλά επίπεδα (πάντα τηρουμένων των αναλογιών). Στο σχεδόν 1.000 χιλιομέτρων «πήγαινε-έλα» στο Καρπενήσι, με αρκετό «πρώτη-δευτέρα-πρόσεχε τα λάστιχα» στα κατσάβραχα της Ευρυτανίας και με λελογισμένη χρήση του γκαζιού, η συνολική κατανάλωση δεν ξεπέρασε τα 6,5 λίτρα. Ενώ κινούμενοι αποκλειστικά στην Εθνική είδαμε και τιμές που δύσκολα πιστεύαμε, με τα 5,5+ λίτρα να είναι ένα εφικτό νούμερο αν εκμεταλλεύεσαι σωστά το κιβώτιο και τις συνθήκες κυκλοφορίας. Καθόλου άσχημα για ένα αυτοκίνητο τόσο βαρύ, με μεγάλο ύψος και έναν κινητήρα που έχει αφήσει καιρό τώρα τα πρωτοσέλιδα της τεχνολογίας.
Στον δρόμο, και δη στην άσφαλτο, όπου θα περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, το Mokka είναι μια ιδιαίτερα ευχάριστη περίπτωση οχήματος της κατηγορίας. Το στιβαρό πλαίσιο και η σωστά ρυθμισμένη ανάρτηση δημιουργούν ένα σύνολο που κολακεύει το μέσο αγοραστικό κριτήριο της κατηγορίας. Καλύπτει ξεκούραστα μεγάλες αποστάσεις, στρίβει χωρίς εκπλήξεις, είναι ευέλικτο μέσα στην πόλη, και γενικά δείχνει διαρκώς «πολύ αυτοκίνητο» για τα χρήματα που κοστίζει. Χώρος για βελτιώσεις –όπως πάντα- υπάρχει (τιμόνι και φρένα θα μπορούσαν να έχουν λίγο καλύτερη αίσθηση), όμως το τελικό αποτέλεσμα δύσκολα θα αφήσει κάποιον δυσαρεστημένο. Ή έστω με μια κάποια αίσθηση ανολοκλήρωτου.
Σε ότι αφορά τα διάφορα «ψυχαναλυτικά» περί του αν είναι «τζιπ» ή όχι, το compact SUV της Opel απαντά με την γλώσσα της εποχής: είναι όσο «off road» όσο δείχνει. Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο. Η απόσταση από το έδαφος –ιδίως του εμπρός προφυλακτήρα- δεν είναι βεβαίως επιπέδου Land Cruiser και η τετρακίνηση είναι η τυπική λύση-«γεννόσημο» του πολύδισκου συμπλέκτη, χωρίς δυνατότητα μόνιμου «κλειδώματος» του διαφορικού και άλλα τέτοια hardcore εκτός δρόμου ιερογλυφικά. Μοναδική παραχώρηση η ύπαρξη ενός συστήματος τύπου Hill Descent το οποίο χρησιμοποιεί τα ηλεκτρονικά (ESP και ABS) και όπου το δοκιμάσαμε μάλλον δεν μας ενθουσίασε, ίσως λόγω των ακατάλληλων στη λάσπη ελαστικών.
Που μπορείς να πας λοιπόν με ένα Mokka; Μπορείς με σύνεση και αυτοσυγκράτηση να κάνεις το 80% από αυτά που θα κάνει ένα σκληροπυρηνικό τετρακίνητο. Όμως το υπόλοιπο 20% είναι εκείνο που έχει και την μεγαλύτερη χάρη. Αλλά είναι και η εντελώς απαγορευμένη ζώνη, στην οποία αν κάνεις το λάθος και μπεις με το Mokka (ή οποιοδήποτε άλλο αυτής της νέας γενιάς) δεν έχεις γυρισμό. Για να το πω πιο απλά: θα πάει στο χιονισμένο χιονοδρομικό στο Βελούχι, θα ξεκολλήσει από την δικίνητη «πλέμπα» στις Ράχες, θα παρκάρει στο Montana χωρίς κόμπλεξ. Και αν δεν το λυπηθείς θα ανέβει μέχρι το καταφύγιο της Καλιακούδας αλλά θα το κάνει με οδηγό που ξέρει να αποφεύγει τις κακοτοπιές και με την ψυχή του στα… λάστιχα και τις 18άρες ζάντες (εντελώς λάθος επιλογή, και εντός και εκτός ασφάλτου…). Αν ζητάτε κάτι παραπάνω, απλά ξεχάστε το.
Συμπερασματικά, το Mokka είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις στην εσχάτως πολυπληθή κατηγορία του. Είναι όμορφο, δείχνει trendy και νεανικό, έχει προσεγμένη ποιότητα και είναι αρκετά οικονομικό (μέσο όρο τουλάχιστον 2 λίτρα κάτω από τον 1.4 turbo). Είναι ευχάριστο στην άσφαλτο, όπου ταξιδεύει άνετα και σβέλτα, ενώ και στο off road, ιδίως σ’ αυτή την έκδοση που υπάρχει και η τετρακίνηση, θα φτάσει παραπάνω απ’ όσο δείχνει εκ πρώτης όψεως με έναν προνοητικό οδηγό που ξέρει τα όριά του.
Στο φλέγον ζήτημα της επιλογής ανάμεσα στο diesel ή την βενζίνη, η απάντηση δεν είναι και τόσο απλή όσο σε άλλες περιπτώσεις. Ο κινητήρας αν και οικονομικός δεν μας εντυπωσίασε (για να το πούμε κομψά) με την συμπεριφορά του. Ενώ και τα 3 χιλιάρικα που απαιτούνται παραπάνω από την βενζινοκίνητη έκδοση δεν είναι λίγα. Kάπου εδώ μπλέκουν και άλλα ελληνικής εμπνεύσεως παρελκόμενα (πράσινοι δακτύλιοι, τεκμήρια κ.λ.π), που περιπλέκουν ακόμα περισσότερο την τελική επιλογή. Πέρα όμως από την λογιστική του πράγματος, η ουσία είναι και παραμένει μία: το Mokka είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα Opel τελευταίας εσοδείας. Μαζί και ένας αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής της κατηγορίας του. Και δεν χρειάζεται ν’ ανήκεις στα περιβόητα «νεανικά κοινά» ούτε να περιμένεις τα υψηλά νούμερα της ελληνικής αυτοκινητικής AGB των φαναριών και του Montana για να το καταλάβεις αυτό.
Παναγιώτης Τριτάρης
OPEL MOKKA 1.7 CDTI 4×4 | |
Διαστάσεις (ΜxΠxΥ): | 4.278×1.777×1.658 χιλ. |
Μεταξόνιο: | 2.555 χιλ. |
Πορτμπαγκάζ: | 356- 1.372 λίτρα |
Βάρος: | 1.354 κιλά |
Κινητήρας: | 1.686 κ.εκ., 4 κύλ., turbo diesel |
Ισχύς: | 130 PS/ 4.000 σ.α.λ. |
Ροπή: | 300 Nm/ 2.000- 2.500 σ.α.λ. |
0-100, Τελική: | 10,9”, 184 χλμ./ ώρα |
Κατανάλωση δοκιμής: | 6,5 λίτρα/ 100 χλμ. |
CO2: | 120 γραμμάρια/ χλμ. |
Τέλη: | 108 € |
Τιμή: | από 26.570 €από 24.326 € με απόσυρση |
φωτογραφίες: Παναγιώτης Τριτάρης