ΟPEL CORSA 1.3 DTE : ΒΑΖΕΙ ΤΕΛΟΣ ΣΤΟ… ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ DIESEL

Παρακολουθώντας τον θόρυβο που έχει ξεσπάει εσχάτως στην χώρα μας για το “θάνατο των μικρών diesel” το πρώτο πράγμα που έχω να καταθέσω από την επαφή μου με αυτό εδώ το μικρό πετρελαιοκίνητο Corsa είναι η μία και μόνη αδιαπραγμάτευτη αλήθεια: της μάνικας! Ταξίδεψα Αθήνα-Πάτρα και επιστροφή, με γεμάτο αυτοκίνητο (παιδιά, σκυλιά, αναγνωστικά τρίτης και πέμπτης δημοτικού -έχετε δει πόσο βαριά είναι τα βιβλία του δημοτικού…) και ξόδεψα περίπου όσο και το εισιτήριο του ΚΤΕΛ για ένα άτομο και μόνο προς μία κατεύθυνση!

Ναι, αυτό εδώ το μικρό diesel μοτεράκι, το οποίο μάλιστα δεν διάγει και την πρώτη νεότητα της τεχνολογικής του παρουσίας, κατάφερε να μεταφέρει μία ολόκληρη οικογένεια σε ένα τόσο απαιτητικό ταξίδι 400+ χιλιομέτρων με κατανάλωση στα απίστευτα 3,8 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα. Και όλα αυτά -επαναλαμβάνω- σε ένα πραγματικό ταξίδι, με αληθινούς ανθρώπους, με κανονική οδήγηση (όσο επιτρέπει αυτό το τρενάκι του τρόμου της Κορίνθου-Πατρών) και με απόλυτη ασφάλεια. Τώρα αν εσείς θέλετε να διάβάσετε για το τέλος των diesel μπορείτε να σταματήσετε εδώ. Οι υπόλοιποι ας συνεχίσουμε με δυο-τρεις ακόμα κουβέντες, όχι μόνο για το απίστευτα οικονομικό μοτέρ, αλλά και για το ίδιο το Corsa.

Ως προς το τελευταίο, το Corsa δηλαδή, τα πράγματα είναι λίγο πολύ γνωστά. Αν και έχει και αυτό τα χρονάκια του στην παραγωγή χωρίς σημαντικές αλλαγές, πρόκειται σίγουρα για την πιο ολοκληρωμένη και πιο ώριμη εκδοχή του αυτοκινήτου, το οποίο όπως φάνηκε και από την χρήση στην οποία το υπέβαλα μπορεί να χρησιμοποιηθεί με αρκετή άνεση και σαν μικρό οικογενειακό. Οι χώροι του είναι επαρκέστατοι για τα δεδομένα αυτής της κατηγορίας οχημάτων, το πορτ-μπαγκάζ των 285 λίτρων είναι βαθύ και με κανονικό άνοιγμα, ενώ και η κατασταλαγμένη ευκολία στον χειρισμό του το κάνουν ένα αυτοκίνητο που προσαρμόζεται εύκολα σε κάθε είδους συνθήκη, είτε αυτή αφορά την κίνηση της πόλης είτε και τα μεγαλύτερα ταξίδια εκτός Αθηνών.

Επιστρέφοντας στον 1.300άρη turbodiesel, ο οποίος είναι προϊόν μιας πολυετούς συνεργασίας μεταξύ GM και Fiat, δεν εντυπωσιάζει όπως είναι αναμενόμενο με τα τεχνικά του χαρακτηριστικά (απόδοση 95 ίππους στις 4.000 σ.α.λ., ροπή 190 Νm από 1.750 έως 2.500 σ.α.λ.) όσο με την μοναδική ικανότητά του να καίει ελάχιστο καύσιμο.

Και δεν αναφέρομαι μόνο στα “εύκολα” 4 λίτρα στην Εθνική, η κοντά στα 5 λίτρα μέσα στην Αθήνα, τα οποία -και αυτό είναι το πιο σημαντικό-  δύσκολα ανεβαίνουν πολύ πιο πάνω, σε αντίθεση με τους μικρούς τούρμπο βενζίνης, που αν πιεστούν φθάνουν άνετα τα 8 και 9 λίτρα! Αλλά και στην συνολική παρουσία του συγκεκριμένου κινητήρα, ο οποίος έχει επαρκή αποθέματα ροπής από χαμηλά ενώ σε ότι έχει να κάνει με τον θόρυβο αυτός είναι υπαρκτός -κλασικά στο ρελαντί- όχι όμως σε βαθμό που να γίνεται ενοχλητικός ή έστω να αποτελεί στοιχείο που να αποτρέψει κανέναν να επιλέξει αυτή την έκδοση.

Το αυτοκίνητο της δοκιμής μας ήταν εφοδιασμένο με το Eaytronic, ένα αυτοματοποιημένο μηχανικό κιβώτιο πέντε σχέσεων, το οποίο στην τελευταία εκδοχή του είναι πιο ελαφρύ και πιο συμπαγές, και σύμφωνα με την εταιρία καθιστά ακόμα πιο οικονομικό το Corsa σε σύγκριση με το χειροκίνητο πεντατάχυτο κιβώτιο. Το κιβώτιο μάλιστα, πέρα από την πλήρως αυτόματη λειτουργία του δίνει την δυνατότητα στον οδηγό όταν το επιθυμεί να μπορεί να αλλάζει ο ίδιος σειριακά τις σχέσεις, κάτι που μάλλον ευεργετικό αποδεικνύεται σε αρκετές περιπτώσεις λόγω του μάλλον “ράθυμου” λογισμικού της αυτόματης λειτουργίας σε ότι αφορά κυρίως το kick down αλλά και γενικότερα στις αλλαγές των σχέσεων. Πάντως με κόστος μόλις 400 ευρώ πάνω από το χειροκίνητο κιβώτιο αξίζει και με το παραπάνω τα λεφτά του, καθώς πέρα από την ευκολία στην οδήγηση, η εξοικονόμηση σε καύσιμο θα τα “βγάλει” και με το παραπάνω σε μικρό χρονικό διάστημα. 

Συνοψίζοντας, αν πιστεύετε για τους δικούς σας λόγους όσους (για τους δικούς τους λόγους, που δεν είναι της παρούσης…) προσπαθούν να σας πείσουν για τον θάνατο των μικρών diesel, το Corsa είναι η απτή απόδειξη ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί στο ορατό μέλλον. Η οικονομία σε καύσιμο είναι μοναδική (ακόμα και αν δεν κάνετε πολλά χιλιόμετρα σε ετήσια βάση) ενώ οι κλασικές αρετές του πετρελαιοκινητήρα, δίνουν τον δικό τους χαρακτήρα στο μικρό Opel.

Το κόστος των 16.100 ευρώ της έκδοσης με το αυτόματο κιβώτιο αλλά και πλήρες πακέτο εξοπλισμού (ESP, έξι αερόσακοι, κλιματισμός, κ.λπ. στην βασική έκδοση Enjoy) μοιάζει να απαιτεί μια δεύτερη σκέψη σε σχέση με την βενζίνη. Όμως εδώ θα πρέπει να συνυπολογιστεί ότι τα 85 γραμμάρια CO2 εξασφαλίζουν ότι μάλλον θα παραμείνει στο απυρόβλητο και στο μέλλον, με μηδενικά τέλη κυκλοφορίας (αν και με το ελληνικό κράτος δεν μπορείς να ξέρεις…).

Όπως και να έχει, όλη αυτή η παραφιλολογία από τα αυτόκλητα -και ποικιλοτρόπως ελεγχόμενα- εγχώρια μέντιουμ της αυτοκίνησης μπορεί και να αποκτήσει κάποια δόση αλήθειας μόνο όταν και αν οι μπαταρίες και η ηλεκτροκίνηση μπορέσουν να εφαρμοσθούν σε ευρεία κλίμακα. Αν θέλετε να περιμένετε περί τα 20 χρόνια για να βάζετε το αυτοκίνητό σας στην πρίζα, τότε κανένα πρόβλημα. Αν πάντως θέλετε ένα μικρό αυτοκίνητο σήμερα, που θα πηγαίνει και θα έρχεται στην Πάτρα με όλη σας την οικογένεια, και με μόλις 20 ευρώ στη μάνικα, τότε δεν έχετε άλλη επιλογή.

 Παναγιώτης Τριτάρης

Φωτογραφίες: Παναγιώτης Τριτάρης