Σύνδεση

Suzuki

SUZUKI SWIFT 1.6 SPORT: VALUE FOR FUN

Aν στη ζωή ενός ανθρώπου 22 χρόνια είναι πολλά, στην αυτοκινητοβιομηχανία είναι ένας..

Aν στη ζωή ενός ανθρώπου 22 χρόνια είναι πολλά, στην αυτοκινητοβιομηχανία είναι ένας αιώνας. Τόσα είναι τα συναπτά έτη που με ενώνουν -και κατά κάποιο τρόπο με χωρίζουν- από το γκρι Suzuki Swift Sport της δοκιμής μας. Από εκείνο το μακρινό 1992 με το πατρικό εφάπαξ να έχει ξοδευτεί σε ομώνυμες 16 βαλβίδες made in Japan λύσσας μέχρι το 2014 της κρίσης και της αυτοκινητικής βουβαμάρας, πολλά έχουν αλλάξει. Η Αθήνα άλλαξε, εμείς αλλάξαμε (και ανταλλάξαμε…), τα αυτοκίνητα άλλαξαν.

Και το Swift άλλαξε. Όχι όμως τόσο ώστε να μην αναγνωρίζεις από τα πρώτα κιόλας χιλιόμετρα μαζί του μια οικεία αύρα. Έναν παλιό φίλο, που μέσα στον τετραπύρηνο χαμό των νέων καιρών, κρατά τον πυρήνα των πραγμάτων: ότι η χαρά της οδήγησης είναι (μπορεί να είναι!) μια απλή και οικονομική υπόθεση. Και πάντως, σε κάθε περίπτωση για τη Suzuki, μια «ατμοσφαιρική» υπόθεση.

Δεν είναι βέβαια μόνο το ατμοσφαιρικό του πράγματος. Το ότι δηλαδή σε μία εποχή που το turbo έχει εκλαϊκευτεί σε τέτοιο βαθμό που να είναι πλέον mainstream, η Suzuki επιμένει στη δική της παράδοση. Και μάλιστα στη σπορ έκδοση του μοντέλου της, όπου ο ανταγωνισμός έχει προ πολλού ξεφύγει εντελώς σε ιπποδυνάμεις και επιδόσεις.

Είναι, κυρίως, ότι η γενικότερη προσέγγιση του Swift Sport ακολουθεί τη λογική του less is more. Με έναν οδηγικό χαρακτήρα και ένα στήσιμο που χωρίς φιοριτούρες και τεχνολογικές φλυαρίες, σε κάνει να θες να το οδηγείς σβέλτα ακόμα και στην -όπως λέγαμε παλιά- διαδρομή μέχρι το περίπτερο. Αν τέλος πάντων επιμένεις ακόμα να πηγαίνεις με το αυτοκίνητο στο περίπτερο…

Το ενδιαφέρον, για τους περισσότερους, εστιάζεται στον κινητήρα και την απόδοσή του. Λάθος κατά την άποψή μου, αν και είναι προφανές ότι δεν μπορεί να γίνει και αλλιώς. Είναι αλήθεια ότι τα 136 άλογα μοιάζουν πλέον λίγα για αυτοκίνητο της κατηγορίας. Και η ροπή των 160 Νm φέρνει πιο πολύ σε αναιμικό ασθενή εμπρός στα τουρμπάτα με τον υψηλό αιματοκρίτη. Το ίδιο ισχύει και για τις επιδόσεις: 0-100 σε 8,7 δεύτερα και τελική 195 δύσκολα θα ψήσουν το hardcore κοινό της κατηγορίας. Ακόμα και αν όλα αυτά επιτυγχάνονται με τουλάχιστον 2- 3 λίτρα μικρότερη κατανάλωση από τα αντίστοιχα υπερτροφοδοτούμενα μοντέλα

Τα αριθμητικά δεδομένα βεβαίως λένε μέρος της αλήθειας. Και η αλήθεια είναι ότι αν και προφανώς δεν μπορείς να σταθείς δίπλα σε ένα Corsa OPC για παράδειγμα στην ευθεία, στην πράξη ουδόλως θα σε απασχολήσει. Το μοτέρ έχει αρκετή δύναμη για να είσαι σβέλτος παντού και πάντα, ενώ αν γνωρίζεις τα ατμοσφαιρικά κόλπα -και το λένε τα χέρια σου- σε στροφές και κλειστές διαδρομές, μάλλον θα βρεθείς εμπρός από τα τουρμπάτα. Αν δε ακολουθήσεις και το παλαιό ρητό «κράτα ψηλά, κράτα γραμμές, κράτα γερά», είναι σχεδόν σίγουρο ότι στο Ζάχο της Βάρκιζας θα έχεις παραγγείλει πρώτος το σουβλάκι σου.

Το μυστικό εδώ προφανώς δεν βρίσκεται στα άλογα. Και έχει να κάνει με το απίστευτα ομοιογενές στήσιμο του Swift Sport. Αν και δεν του λείπουν όλα τα ηλεκτρονικά, θυμίζει αρκετά κάτι από τις παλιές εποχές. Δεν εννοώ βέβαια εκείνες που από τη μια στιγμή στην άλλη μπορούσες να βρεθείς αντί για την Βάρκιζα να πηγαίνεις προς τη Βούλα (οι λιγότερο τυχεροί προς το Ασκληπιείο…). Αλλά με τις εποχές που όλα είχαν μια ανόθευτη οδηγική γεύση νεανικής τρέλας.

Οι διαφοροποιήσεις στην ανάρτηση σε σχέση με το απλό μοντέλο, αλλά και το 6άρι κιβώτιο με την καλή κλιμάκωση αλλάζουν δραματικά την ατζέντα του Swift δημιουργώντας ένα σύνολο απόλυτα ομοιογενές και ευχάριστο όταν πιέζεται. Μοιάζει με κοινοτοπία, ίσως και δημοσιογραφικό κλισέ που έχετε διαβάσει  παντού, αλλά το Swift Sport έχει μια έντονη καρτίστικη αίσθηση σε όσα κάνει.

Ευέλικτο και ακριβές, με τιμόνι που όσο το εμπιστεύσαι τόσο σου δίνει περισσότερες πληροφορίες, με πλαίσιο στιβαρό, και με σετάρισμα ανάρτησης που σου επιτρέπει να παίζεις όσο χρειάζεται και όσο αντέχουν οι νευρώνες στον εγκέφαλό σου. Με λίγα λόγια, είναι τόσο διασκεδαστικό και τόσο user friendly που σίγουρα θα το ευχαριστηθείς περισσότερο από ένα πολύ πιο δυνατό και πολύ πιο δύστροπο στο όριο σπορ μοντέλο της κατηγορίας.

Ξεκίνησα με την οδική συμπεριφορά καθώς είναι και το σημαντικότερο στοιχείο αυτής της έκδοσης. Γιατί κατά τα λοιπά, το Swift είναι μια γνώριμη υπόθεση εδώ και αρκετό καιρό. Κατά γενική ομολογία η τελευταία του γενιά είναι ένα από τα πιο όμορφα και σίγουρα ενδιαφέροντα σχήματα που μπορεί κανείς να συναντήσει στα υπέρ- μίνι. Ιδιαίτερη σχεδίαση που αρέσει σε όλους, και που στην συγκεκριμένη έκδοση φθάνει στο απόγειό της χάρη στη σπορτίφ προσθετική. Ζάντες 17 ιντσών με ελαστικά 195/45, διαφορετικοί προφυλακτήρες και μάσκα, διπλή εξάτμιση πίσω με διαχύτη, αεροτομή στο πορτμπαγκάζ, αεροδυναμικά βοηθήματα περιμετρικά και πάει λέγοντας.

Από εκεί και πέρα στο εσωτερικό, και αν εξαιρέσεις τα πολύ καλά μπάκετ (καλό θα είναι να τα δοκιμάσετε αν σας περισσεύουν κάποια κιλάκια…) οι διαφοροποιήσεις είναι απλά διακοσμητικές. Το σύνολο δεν εντυπωσιάζει σε σχεδιαστική ευρηματικότητα, αρκούμενο απλά σε ένα υψηλό βιομηχανικό στάνταρ ποιότητας και εργονομίας. Οι χώροι για επιβάτες και αποσκευές είναι πιο επαρκείς σε σχέση με ότι αφήνει να εννοηθεί το μέγεθος και το σχήμα του αυτοκινήτου. Ενώ και ο εξοπλισμός διαθέτει όλα όσα κρίνονται απαραίτητα σήμερα για αυτοκίνητο αυτής της κατηγορίας, με τις 14.500 ευρώ που κοστίζει με απόσυρση (σχεδόν 16.000 χωρίς) να περιλαμβάνουν τα πάντα, από ESP και όλα τα ηλεκτρονικά συστήματα, μέχρι επτά αερόσακους (ακόμα και αερόσακος για τα γόνατα του οδηγού) και σύστημα start stop.

Αυτό η εξαιρετική σχέση τιμής απόδοσης είναι το δεύτερο πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του Swift Sport μετά την οδική του συμπεριφορά. Και είναι ο συνδυασμός και των δύο παραμέτρων που παρά τον πιο φαντεζί ανταγωνισμό, του δίνουν μία πολύ ισχυρή θέση στην αγορά. Ιδίως τώρα που η κατηγορία αντιμετωπίζει πολλαπλά προβλήματα (και μειωμένα έως εξαφανισμένα… τα πατρικά εφάπαξ!).  Όμως το μικρό σπορ μοντέλο της Suzuki έχει μια ξεχωριστή αύρα, έναν χαρακτήρα που δύσκολα μπορείς να του αντισταθείς. Χωρίς να ξεφεύγει από την εποχή του, θυμίζει έντονα μια καρτ-ποστάλ από τα happy days της αυτοκίνησης, όπου όλα ήταν πιο απλά και πιο εύκολα.

Μπορεί πολλά να άλλαξαν από τα 90’s και την περιπετειώδη συμβίωσή μου με το κόκκινο GTi της νεότητάς μου. Όμως είναι πολύ όμορφο να βλέπεις ότι μερικά πράγματα καταφέρνουν να ωριμάζουν χωρίς να γερνάνε. Και έτσι καθώς το Swift Sport σου κλείνει πονηρά το μάτι γλιστρώντας γλυκά και όμορφα, σχεδόν ορκίζεσαι ότι εικοσιδύο χρόνια δεν είναι δα και τίποτα σπουδαίο. Αρκεί μόνο να φροντίζεις να κρατάς τις στροφές του κινητήρα ψηλά…

Παναγιώτης Τριτάρης

SUZUKI SWIFT 1.6 SPORT
Διαστάσεις (ΜxΠxΥ): 3.850×1.695×1.510 χιλ.
Μεταξόνιο: 2.430 χιλ.
Πορτμπαγκάζ: 211 λίτρα
Βάρος: 1.045 κιλά
Κινητήρας: 1.586 κ.εκ., 4 κύλινδροι
Ισχύς: 136 PS/ 6.900 σ.α.λ.
Ροπή: 160 Nm/ 4.400 σ.α.λ.
0-100, Τελική: 8,7”, 195 χλμ./ ώρα
Κατανάλωση δοκιμής: 7,6 λίτρα/ 100 χλμ.
CO2: 147 γραμμάρια/ χλμ.
Τέλη: 176 €
Τιμή: από 15.960  €, από 14.500 € με απόσυρση

φωτογραφίες: Παναγιώτης Τριτάρης

Γράψτε ένα σχόλιο

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Επιτέλους! Το Chaos είναι έτοιμο!

Featured

Toyota GR Yaris: Ειδικές εκδόσεις με βαριά ονόματα  

Featured

Αυτό είναι το καινούργιο Lancia Ypsilon!

Featured

Πόσο κοστίζει το νέο Honda CR-V στην Ελλάδα;

Honda