Η Κίνα είναι ο σύγχρονος παράδεισος της αυτοκινητοβιομηχανίας, αλλά ταυτόχρονα είναι και μια κόλαση για τους οδηγούς: η κυκλοφοριακή συμφόρηση είναι πλέον δεδομένη ανά πάσα ώρα και στιγμή, ενώ οι τεράστιοι ενδο-αστικοί αυτοκινητόδρομοι με τις συνολικά 8 λωρίδες μετατρέπονται τις ώρες αιχμής, που τείνουν να γίνουν όλες οι ώρες, σε απέραντα πάρκινγκ.
Η εξέλιξη αυτή δεν εξέπληξε κανέναν, μιας και πέρυσι μόνο προστέθηκαν στους κινέζικους δρόμους ακόμα 20.000.000 οχήματα. Και συνεχίζουν, ενώ παράλληλα υπάρχει και ένα ακόμα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Αυτό της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, με αποτέλεσμα στις περισσότερες κινεζικές μητροπόλεις να κόβεις το νέφος με το μαχαίρι και το πρωί να είναι σαν σούρουπο.
Τα μέτρα που λαμβάνονται προκειμένου να βρεθεί μια λύση περιλαμβάνουν από τα δικά μας μονά- ζυγά (ποιος το περίμενε πως θα κάναμε σχολή), μέχρι το πλαφόν στις νέες άδειες κυκλοφορίας. Για παράδειγμα στη μεγαλούπολη Tianjin, που βρίσκεται στο Βορρά των παραλιών της Κίνας κάθε χρόνο θα είναι διαθέσιμες μόνο 100.000 νέες άδειες κυκλοφορίας, από τις οποίες οι 60.000 θα κληρώνονται και οι 40.000 θα πωλούνται έναντι σεβαστού τιμήματος (10.000 γιουάν). Το παράδειγμα αυτό θα ακολουθήσουν σύντομα κι άλλες μεγαλουπόλεις, του Πεκίνου συμπεριλαμβανομένου, οπότε ήδη οι αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν αρχίσει να ανησυχούν. Για το αν το κινέζικο όνειρο θα ξεθωριάσει.
Απ’ όσα λένε πάντως οι ίδιοι οι Κινέζοι προς το παρόν δεν υπάρχει αυτή η πιθανότητα. Και δεν θα υπάρχει όσο οι κάτοικοι της αχανούς χώρας εξακολουθούν να βλέπουν το αυτοκίνητο σα σύμβολο κύρους. Όσο ισχύει αυτό θα είναι διατεθειμένοι και να πληρώσουν κάτι παραπάνω για μια άδεια κυκλοφορίας. Άλλωστε και να επιβληθούν περιορισμοί σαν αυτούς της Tianjin και σε άλλες πόλεις η μείωση των πωλήσεων που θα επιφέρουν θα είναι της τάξης των 400.000 μονάδων. Τι να πούνε οι 400.000 μπροστά στα 20.000.000; Σταγόνα 2% στον ωκεανό είναι…
Γιάννης Σκουφής
