Το 2014 ήταν χρονιά-ορόσημο για τα μονοθέσια της F1, καθώς έγινε το πέρασμα στην υβριδική εποχή. Η Φόρμουλα 1 θέλοντας να ακολουθήσει τις τεχνολογικές εξελίξεις και προσπαθώντας να μην αποτελεί πλέον πεδίο σπατάλης καυσίμου, πήρε την απόφαση για την αλλαγή κινητήρων. Στις συζητήσεις που προηγήθηκαν, πέρα από τις σύμφωνες γνώμες υπήρξαν και πολλές ενστάσεις, σχετικά με το κατά πόσο αυτό θα υποβάθμιζε πιθανώς τους κινητήρες και με το αν αυτοί θα απέδιδαν τα μέγιστα. Η επιμονή ωστόσο κάποιων υποστηρικτών της ιδέας για λογική χρήση καυσίμου, όπως του πρώην προέδρου της FIA Μαξ Μόσλεϊ και η υλοποίηση από τους μηχανικούς της F1 οδήγησαν στους κινητήρες που χρησιμοποιούνται σήμερα.
Έτσι λοιπόν, επικράτησαν οι νέοι υβριδικοί κινητήρες, οι οποίοι καταναλώνουν κανονικό καύσιμο αλλά και ηλεκτρισμό. Όπως περιγράφει η δημοσιογράφος, ειδική σε θέματα Φόρμουλα 1, Sarah Holt σε άρθρο της bwin, οι κινητήρες που χρησιμοποιούνται σήμερα είναι οι υβριδικοί τούρμπο 1.6 λίτρων V6. Σύμφωνα με τη δημοσιογράφο, τα τρία πρώτα χρόνια η Mercedes εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τις αλλαγές που έφεραν οι νέοι κινητήρες, κερδίζοντας σερί τα πρωταθλήματα (δύο με οδηγό το Λιούις Χάμιλτον και ένα με τον Νίκο Ρόζμπεργκ).
Μαζί βέβαια με τις αλλαγές κινητήρων, δημιουργήθηκαν αντίστοιχα και οι κανονισμοί που πλαισίωσαν αυτή τη μετάβαση. Ένας από τους σημαντικότερους αφορούσε την επιβολή ορίου καυσίμων, το οποίο το 2014 υπέστη μείωση κατά 35% σε σχέση με το 2013. Σε συνέχεια των αποφάσεων για συμμόρφωση με τα νέα δεδομένα, η υιοθέτηση του κανονισμού αυτού ήταν παραπάνω από εύλογη.
Από το 2014, που εγκαινιάστηκε αυτή η νέα εποχή, πέρασαν 4 χρόνια και φτάνοντας το 2018 ήρθαν νέες αλλαγές στους κανονισμούς. Πλέον ο κάθε πιλότος έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει 3 μονάδες ισχύος για το σύνολο των 21 αγώνων της χρονιάς. Αυτό σημαίνει μία μονάδα για κάθε 7 Γκραν Πρι και άρα μείωση σε σχέση με το 2017 που το επιτρεπτό όριο ήταν στις 4 μονάδες ισχύος για την αγωνιστική σεζόν. Μια ακόμα αλλαγή αφορά στην απαγόρευση των shark fins, t-wings αλλά και των συνδέσμων στις αναρτήσεις που μεταβάλλουν το ύψος του μηχανοκίνητου. Οι αλλαγές, ήρθαν για να καλύψουν τα κενά που είχαν οι προηγούμενοι κανονισμοί σε ότι αφορά τη διαρκή αναζήτηση των εταιρειών για νέους τρόπους βελτίωσης των αποδόσεων. Έτσι οι παραπάνω παρεμβάσεις απαγορεύονται πλέον ρητά.
Ανάμεσα στις σημαντικές αλλαγές που επεφύλαξε το 2018, ήταν και η εφαρμογή του Halo. Σε περίπτωση ατυχήματος, το Halo διευκολύνει την απομάκρυνση συντριμμιών από το κεφάλι του οδηγού, αποτελώντας το σύστημα προστασίας του cockpit. Αυτό το σύστημα ασφαλείας, που πολλοί έσπευσαν να το χαρακτηρίσουν αντιαισθητικό, έδειξε τη χρησιμότητα του από την πρώτη χρονιά εφαρμογής του. Σύμφωνα με δηλώσεις της FIA, όταν συγκρούστηκαν τα μονοθέσια του Λεκλέρκ και του Αλόνσο, στο Γκραν Πρι του Βελγίου, ο Λεκλέρκ απέφυγε το βέβαιο τραυματισμό του χάρη στο Halo.
Είναι εμφανές ότι χρόνο με το χρόνο, η F1 κάνει κινήσεις για τη βελτίωση όλων των παραμέτρων που αφορούν τη μηχανοκίνητη οδήγηση. Με στόχους που συνάδουν με τις νέες τεχνολογίες, την περιβαλλοντική συνείδηση, τις καλές επιδόσεις αλλά και την ασφάλεια των οδηγών, οι κανονισμοί όλο και «σκληραίνουν» προς όφελος της καλύτερης ποιότητας του αθλήματος.
