Η βαριά βιομηχανία που για δεκαετίες τροφοδοτούσε την ισχύ της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας βρίσκεται σήμερα σε μια από τις πιο κρίσιμες καμπές της.
Οι προμηθευτές εξαρτημάτων, που κάποτε αποτελούσαν τον αθόρυβο αλλά ζωτικό πυλώνα της ευρωπαϊκής πρωτοκαθεδρίας στην αυτοκίνηση, δοκιμάζονται από ένα εκρηκτικό μείγμα: άνοδο κόστους, αδύναμη ζήτηση, αργοπορημένη προσαρμογή στην ηλεκτροκίνηση και μια Κίνα που αναπτύσσεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Falkensteg, μόνο στο πρώτο οκτάμηνο του 2025 έχουν ήδη καταγραφεί 36 πτωχεύσεις εταιρειών με τζίρο άνω των 20 εκατ. ευρώ, έναντι 33 σε όλο το 2024.
Η πρόβλεψη είναι δυσοίωνη: αύξηση 30% στις χρεοκοπίες φέτος. Οι τομείς που πλήττονται περισσότερο είναι εκείνοι των ηλεκτρολογικών συστημάτων και των παραδοσιακών εξαρτημάτων αυτοκινήτου – ακριβώς δηλαδή οι κλάδοι που βρίσκονται στο επίκεντρο της τεχνολογικής μετάβασης.
Οι κολοσσοί του χώρου προχωρούν σε σκληρές περικοπές. Η ZF Friedrichshafen μειώνει κατά 7.600 τις θέσεις εργασίας, η Bosch σχεδιάζει 13.000 απολύσεις παγκοσμίως, ενώ η Continental συρρικνώνει το τμήμα R&D με 3.000 λιγότερους εργαζομένους.
Ακόμη και οι εταιρείες που έσπευσαν να επενδύσουν στην ηλεκτροκίνηση διαπιστώνουν τώρα ότι η υπερδυναμικότητα τους κοστίζει: εργοστάσια μένουν μισοάδεια, καθώς η ζήτηση για BEV δεν έχει εκτοξευθεί όπως αναμενόταν.
Σε αυτό το σκηνικό, ο κινεζικός παράγοντας λειτουργεί σαν επιταχυντής της κρίσης. Όπως τονίζει ο αναλυτής της Gartner, Pedro Pacheco, «στην Κίνα η ταχύτητα εξέλιξης είναι διαφορετικού επιπέδου».
Οι κινεζικές εταιρείες διαθέτουν ώριμες εφοδιαστικές αλυσίδες, χαμηλότερο κόστος και την ικανότητα να λανσάρουν νέα προϊόντα με ρυθμούς που οι Ευρωπαίοι αδυνατούν να ακολουθήσουν. Το αποτέλεσμα: οι γερμανοί προμηθευτές βλέπουν τις επενδύσεις τους να χάνουν αξία, ενώ η ανταγωνιστικότητα υποχωρεί.
Η κατάσταση είναι τόσο πιεστική ώστε ακόμη και οι πιθανότητες διάσωσης μέσω εξαγορών περιορίζονται.
Στο δεύτερο τρίμηνο του 2025 καταγράφηκαν μόλις 53 τέτοιες περιπτώσεις, έναντι 75 το προηγούμενο. Η αγορά φαίνεται να έχει χάσει την πίστη της στη δυνατότητα αναστροφής της πορείας.
Το ερώτημα που πλανάται πλέον δεν είναι αν αλλά πότε θα βρεθεί η γερμανική προμηθευτική βιομηχανία σε δομικό ανασχηματισμό.
Η μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση αποδεικνύεται πιο οδυνηρή από τις προσδοκίες, ενώ η κινεζική απειλή μεγαλώνει. Το στοίχημα είναι αν η Γερμανία μπορεί να ξαναβρεί την καινοτομική της ταυτότητα ή αν θα περιοριστεί σε ρόλο δευτεραγωνιστή στο παγκόσμιο σκηνικό.
