Η κινεζική αυτοκινητοβιομηχανία βρίσκεται σε μια πρωτοφανή καμπή: καθώς η ηλεκτροκίνηση κυριαρχεί εντός συνόρων, τα βενζινοκίνητα μοντέλα μένουν χωρίς αγοραστικό κοινό. Έτσι, οι κρατικοί κολοσσοί της χώρας εξάγουν μαζικά ό,τι δεν μπορούν πλέον να πουλήσουν στην εγχώρια αγορά, μετατρέποντας τις αναδυόμενες οικονομίες σε «σωσίβιο» της υπερπαραγωγής τους.
Με την Κίνα να έχει ξεπεράσει το 50% σε μερίδιο ηλεκτρικών αυτοκινήτων, οι παραδοσιακές βιομηχανίες –SAIC, Dongfeng, Changan, BAIC– είδαν τη ζήτηση για τα συμβατικά τους μοντέλα να καταρρέει. Η κρατική υποστήριξη που για χρόνια ενίσχυε την παραγωγή θερμικών αυτοκινήτων δημιούργησε αποθέματα και αδρανείς μονάδες. Η λύση; Εξαγωγές σε κάθε διαθέσιμη αγορά που ακόμη δεν έχει περάσει στην ηλεκτρική εποχή.
Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Από το 2020, πάνω από το 75% των κινεζικών εξαγωγών αφορά βενζινοκίνητα ή πετρελαιοκίνητα οχήματα. Το 2025, η χώρα ξεπέρασε τα 6,5 εκατομμύρια εξαγωγές, εκτοπίζοντας την Ιαπωνία από την κορυφή. Η Chery πλέον ηγείται με 2,6 εκατ. εξαγόμενα αυτοκίνητα, εκ των οποίων τα τέσσερα στα πέντε είναι θερμικά. Η SAIC ακολουθεί, με πάνω από 1 εκατ. μονάδες – κυρίως δικά της μοντέλα, χωρίς διεθνείς εταίρους.
Οι αγορές-στόχοι; Ανατολική Ευρώπη, Αφρική, Λατινική Αμερική, αλλά και χώρες όπως η Αυστραλία. Εκεί, τα κινεζικά SUV, pickup και μικρά sedan κερδίζουν έδαφος χάρη στις χαμηλές τιμές, τον εξοπλισμό και την απουσία τοπικής παραγωγής. Στη Νότια Αφρική, το μερίδιό τους έφτασε το 16% το 2025· στη Χιλή ξεπέρασε το 30%, με μοντέλα που συχνά βασίζονται σε τεχνολογίες δυτικών εταιρειών αλλά κοστίζουν σημαντικά λιγότερο.
Η επέλαση αυτή δεν περνά απαρατήρητη. Ρωσία και Μεξικό αύξησαν δασμούς, ενώ οι ΗΠΑ ανησυχούν για έμμεση είσοδο κινεζικών αυτοκινήτων μέσω τρίτων χωρών. Παρ’ όλα αυτά, προβλέψεις δείχνουν ότι έως το 2030 οι κινεζικές εξαγωγές θα αυξηθούν κατά 4 εκατ. μονάδες ετησίως, χαρίζοντας στους κατασκευαστές της χώρας έως και το 30% της παγκόσμιας αγοράς.
Το «παιχνίδι ισχύος» δεν παίζεται πια στη Δύση, αλλά στις αγορές όπου η ηλεκτροκίνηση ακόμη δεν αποτελεί μονόδρομο — και εκεί η Κίνα έχει ήδη βρει τον δρόμο της.
