Όποιος έχει επιχειρήσει να αλλάξει τραγούδι ή να ρυθμίσει τον κλιματισμό εν κινήσει, το ξέρει καλά: οι οθόνες αφής στα σύγχρονα αυτοκίνητα δεν είναι απλώς ενοχλητικές. Είναι επικίνδυνες. Και πλέον αυτό δεν αποτελεί απλή διαίσθηση, αλλά επιστημονικά τεκμηριωμένο συμπέρασμα.
Νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον και το Toyota Research Institute βάζει αριθμούς σε αυτό που οι οδηγοί βιώνουν καθημερινά. Σε προσομοιωτή οδήγησης υψηλής ακρίβειας, οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να χειριστούν λειτουργίες αφής – από το ηχοσύστημα έως τα μηνύματα – ενώ οδηγούσαν σε αστικό περιβάλλον.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν κινήσεις ματιών και χεριών, χρόνους αντίδρασης, ακόμα και βιολογικές ενδείξεις στρες.
Τα αποτελέσματα είναι αποκαλυπτικά. Η ακρίβεια και η ταχύτητα χειρισμού της οθόνης μειώθηκαν δραματικά, ενώ ταυτόχρονα η απόκλιση από τη λωρίδα αυξήθηκε σε ανησυχητικό βαθμό. Με απλά λόγια, ο οδηγός γινόταν χειρότερος και στην οδήγηση και στη χρήση της τεχνολογίας.
Το κρίσιμο στοιχείο είναι ότι δεν μιλάμε για αποσπαστικές συνήθειες τύπου μηνυμάτων ή κοινωνικών δικτύων, αλλά για βασικές λειτουργίες που οι ίδιοι οι κατασκευαστές θεωρούν «φυσιολογικό» να εκτελούνται εν κινήσει.
Λειτουργίες που παλαιότερα απαιτούσαν ένα κουμπί ή έναν διακόπτη, τώρα απαιτούν βλέμμα, σκέψη και λεπτούς χειρισμούς.
Η επιστροφή στα φυσικά χειριστήρια φαντάζει απίθανη. Ωστόσο, η μελέτη προτείνει λιγότερα μενού, πιο ευδιάκριτα στοιχεία και συστήματα που «καταλαβαίνουν» πότε ο οδηγός είναι ήδη υπερφορτωμένος. Γιατί, τελικά, το αυτοκίνητο πρέπει να προσαρμόζεται στον άνθρωπο – όχι το αντίστροφο.
