Η Stellantis, ο όμιλος με τις πολλές εταιρείες και τα αρκετά σωρευμένα προβλήματα (που αποτυπώθηκαν με την «παραίτηση» του Tavares), μπορεί να βρει τη σωτηρία στον αμφιλεγόμενο αλλά οραματιστή ηγέτη Carlos Ghosn.
Γνωστός για το μετασχηματιστικό του έργο στη Nissan, τη Renault και τη Mitsubishi, ο Ghosn έχει αποδεδειγμένο ιστορικό μετατροπής αποτυχημένων αυτοκινητοβιομηχανιών σε κερδοφόρες επιχειρήσεις.
Παρά την αντιμετώπιση ανεξιχνίαστων κατηγοριών για οικονομικά παραπτώματα και τη δραματική απόδρασή του από την Ιαπωνία το 2019, η καινοτόμος προσέγγιση του Ghosn στην ηγεσία και την ηλεκτροκίνηση θα μπορούσε να είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται η Stellantis στην ταραχώδη εποχή της.
Η καριέρα του Ghosn χαρακτηρίζεται από σημαντικά επιτεύγματα. Μεταμόρφωσε τη Nissan από το σημείο που βρισκόταν κοντά στη χρεοκοπία το 1999 στην επίτευξη κορυφαίων περιθωρίων κέρδους στον κλάδο μέχρι το 2003 και στον διπλασιασμό των παγκόσμιων πωλήσεων μέχρι το 2005.
Υπό την ηγεσία του, η Nissan ήταν πρωτοπόρος στα ηλεκτρικά οχήματα με το Leaf, το οποίο έκανε το ντεμπούτο του πριν από το Tesla Model S. Μετά την αποχώρησή του, η Nissan αντιμετώπισε μείωση των πωλήσεων και αγωνίστηκε να διατηρήσει τη θέση της στην αγορά.
Η Stellantis, που παλεύει με ασυνεχείς επιδόσεις και ηγετικές προκλήσεις, θα επωφεληθεί από την εμπειρία του Ghosn στις παγκόσμιες αγορές, συμπεριλαμβανομένης της Βόρειας Αμερικής, της Ευρώπης και της Ασίας.
Ωστόσο, τα εμπόδια παραμένουν. Ένας διακανονισμός της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ (SEC) για το 2019 απαγορεύει στον Ghosn να ηγείται δημόσιας εταιρείας μέχρι το 2029, ενώ ανεπίλυτα νομικά ζητήματα στη Γαλλία και την Ιαπωνία περιπλέκουν την προοπτική του διορισμού του.
Ωστόσο, σε μια εποχή αστάθειας για την αυτοκινητοβιομηχανία, ο Ghosn αντιπροσωπεύει μια τολμηρή και δυνητικά μετασχηματιστική επιλογή. Παρά το φορτίο, η απαράμιλλη εμπειρία του τον καθιστά έναν ελκυστικό υποψήφιο για να οδηγήσει τη Stellantis σε ένα πιο ανταγωνιστικό μέλλον.
