Το νέο Mini και το νέο Smart, είναι αναμφίβολα δύο μοντέλα που αλληλεπιδρούν με το συναίσθημα. Μπορεί ακόμη να αποτελούν μόδα, όμως αυτό είναι ένα απαραίτητο στάδιο προτού ένα μοντέλο χαρακτηριστεί κλασικό και μην έχετε καμία αμφιβολία. Στο μέλλον και τα δύο αυτά μοντέλα θα είναι κλασικά.
Όχι για τους κορυφαίους τους χώρους, την απαράμιλλη άνεση ή τους κορυφαίους κινητήρες (αν και στην περίπτωση του Mini αυτό σηκώνει κουβέντα), αλλά για το στιλ και τη διαφορετικότητά τους. Μπορεί να ακούγεται λεπτομέρεια, αλλά δεν είναι. Η επίφαση σοβαρότητας του σκούρου χρώματος μέσα-έξω, όχι μόνο δεν θα σου φτιάξει ποτέ τη διάθεση, αλλά θα συμβάλλει στο να αισθανθείς ακόμη χειρότερα αν ήδη έχεις τους λόγους σου. Το Mini και πολύ περισσότερο το Smart, ακολουθούν άλλη οδό. Προτείνουν ζωηρά χρώματα, συνήθως μάλιστα συνδυαστικά, καθώς δεν δείχνουν να συμπαθούν ιδιαίτερα τη μονοχρωμία και αφήνουν το φως να μπει στο εσωτερικό τους. Η βασική συνταγή της αισιοδοξίας είναι εδώ.
Οδηγώντας ένα Mini ή ένα Smart, σπάνια θα αισθανθείς στρες. Έχουν και τα δυο έναν μοναδικό τρόπο να δρουν ως αγχολυτικά αν και είναι γεγονός πως προσεγγίζουν τη μετακίνηση από διαφορετική πλευρά. Πιο οδηγοκεντρική και συμμετοχική για το Mini, πιο ανάλαφρη και παιχνιδιάρικη για τo Smart. Στη νέα του εκδοχή βέβαια, ακόμη και το Smart επιχειρεί να γίνει πιο… αυτοκίνητο. Ειδικά αν κάποιος δεν γνωρίζει και πολλά, μπορεί να ακουστεί και ως το απόλυτο driver’s car. Σκεφτείτε το: κινητήρας τούρμπο τοποθετημένος πίσω, κίνηση πίσω και χειροκίνητο κιβώτιο. Ούτε Mini να ήταν.
Εντάξει, στην πραγματική ζωή, θα ευχαριστηθείς πολύ περισσότερο την οδήγηση ενός Mini, όποια έκδοση κι αν έχεις στα χέρια σου, όμως η μετακίνηση, είναι εξίσου ευχάριστη και με ένα Smart.
Ο γνωστός Αμερικανός κωμικός Tim Allen, επιχείρησε έναν παραλληλισμό των γυναικών με τα αυτοκίνητα. «οι γυναίκες είναι όπως τα αυτοκίνητα. Όλοι θέλουμε μια Ferrari, κάποιες στιγμές ίσως ένα pick up, όμως τελικά καταλήγουμε με ένα station wagon». Οι συμβιβασμοί είναι μέρος της καθημερινότητας. Είναι γεγονός πως πολλές φορές, αυτό που κάνεις απέχει σημαντικά από αυτό που θα ήθελες. Γι’ αυτό και τις λίγες φορές που το συναίσθημα επικρατεί της λογικής, το χαίρεσαι διπλά.
Στην περίπτωση των Mini και Smart είναι ξεκάθαρο. Δεν οδηγείσαι σ’ αυτά με κριτήριο τη λογική. Αντικειμενικά μιλώντας, είναι αρκετά ακριβά και δεν είναι καν υβριδικά. Όσοι τα επιλέγουν, πιθανότατα έκτος από τη μόδα, έχουν ακολουθήσει και το συναίσθημα. Τώρα λοιπόν, κάθε φορά που βλέπεις έναν χαρούμενο οδηγό σε κάποιο Mini ή Smart, ξέρεις το λόγο.
Βαγγέλης Φακατσέλης
