Η Stellantis αρέσκεται να περιγράφει το χαρτοφυλάκιό της ως έναν «αστερισμό 14 εμβληματικών μαρκών».
Στην πράξη όμως, η διαχείριση τόσων ονομάτων αποδεικνύεται ολοένα και πιο δύσκολη.
Στην Ευρώπη συνυπάρχουν Alfa Romeo, Fiat, Maserati, Abarth, Lancia, Citroën, Peugeot, DS Automobiles, Opel και Vauxhall, ενώ στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού βρίσκονται Jeep, Dodge, Chrysler και Ram. Το πρόβλημα είναι ότι δεν αποδίδουν όλες στον βαθμό που περιμένουν τα στελέχη του γκρουπ.
Ο πρώην CEO Carlos Tavares επέλεξε να διατηρήσει και τις 14 μάρκες. Ο διάδοχός του όμως, Antonio Filosa, φέρεται –σύμφωνα με το Reuters– να επανεξετάζει τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα καθεμιάς. Και τίποτα δεν θεωρείται δεδομένο.
Τα στοιχεία της ACEA αποκαλύπτουν τους αδύναμους κρίκους της αλυσσίδας. Η DS Automobiles υποχώρησε πάνω από 21%, η Lancia έπεσε κατά 68%, ενώ η Maserati κινείται σε οριακά επίπεδα πωλήσεων.
Αντίθετα, Peugeot, Citroën και Opel/Vauxhall κρατούν όρθιο τον όμιλο, με σταθερά μερίδια αγοράς.
Το πρόβλημα για τη Stellantis δεν είναι μόνο οι χαμηλές επιδόσεις, αλλά και η εσωτερική επικάλυψη μοντέλων και χαρακτήρων.
Με τον Filosa να δίνει προτεραιότητα στον όγκο, στα φθηνότερα αυτοκίνητα και σε πιο ρεαλιστικούς στόχους ηλεκτροκίνησης, το ερώτημα πλέον είναι σαφές: πόσα brands αντέχει πραγματικά αυτός ο «αστερισμός» χωρίς να αρχίσει να έχει πιο σοβαρά προβλήματα;
