Το ταξίδι της Formula 1 στην Αμερική συνεχίζεται προς τον Νότο για το Grand Prix της Πόλης του Μεξικού, μία εβδομάδα μετά τον αγώνα στο Ώστιν. Όπως συνήθως, η ατμόσφαιρα στο Autodromo Hermanos Rodriguez θα είναι ηλεκτρισμένη λόγω της ζωντάνιας των οπαδών που γεμίζουν τις κερκίδες στο θεαματικό τμήμα του σταδίου Foro Sol, ένα από τα πιο φωτογραφισμένα σημεία του ημερολογίου. Μπορεί επίσης να χαρακτηριστεί ως «κοφτό» λόγω της δυσκολίας στην ανάσα. Η πίστα βρίσκεται σε υψόμετρο δύο χιλιάδες διακόσια μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, πράγμα που σημαίνει ότι ο αραιός αέρας έχει σημαντική επίδραση στην απόδοση των μονοθεσίων.
Η πίστα
Ο αγώνας διαρκεί 71 γύρους στην πίστα Autódromo Hermanos Rodríguez της Πόλης του Μεξικού. Η πίστα έχει μήκος 4.304 μέτρα και 17 στροφές. Η κύρια ιδιαιτερότητά της είναι το υψόμετρο. Στα 2.200 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, ο αέρας είναι πολύ αραιός. Ως εκ τούτου, τα μονοθέσια παράγουν λιγότερη κάθετη δύναμη (downforce), καθιστώντας το στήσιμο του μονοθεσίου και τη διαχείριση των τεχνικών θεμάτων ιδιαίτερα απαιτητική για τις ομάδες.
Η μεγάλη ευθεία έχει μήκος πάνω από 1,2 χιλιόμετρα, στην οποία τα μονοθέσια αναπτύσσουν πολύ υψηλές τελικές ταχύτητες, εν μέρει λόγω της μειωμένης αντίστασης. Η επιφάνεια της πίστας είναι πολύ ομαλή και στην αρχή του Σαββατοκύριακου δεν παρέχει μεγάλη πρόσφυση, καθώς δεν χρησιμοποιείται συχνά. Ως εκ τούτου, στρώνεται (rubbers-in) κατά τη διάρκεια των τριών ημερών, γεγονός που αντικατοπτρίζεται σε βελτιωμένους χρόνους γύρου.
Οι οδηγοί θα πρέπει επίσης να είναι προσεκτικοί ώστε να μην μπλοκάρουν τους τροχούς κατά το φρενάρισμα, λόγω της άμεσης πτώσης της θερμοκρασίας της επιφάνειας των ελαστικών στις δύο μεγάλες ευθείες. Λόγω της ασυνήθιστης διάταξης αυτή η πίστα απαιτεί λιγότερες αλλαγές σχέσεων στο κιβώτιο από τους οδηγούς.
Η γωνιά των στατιστικών
Η πίστα φέρει το όνομα των αδελφών Rodríguez. Έχει φιλοξενήσει 24 διοργανώσεις του Grand Prix, είκοσι -το πρώτο το 1963- με το όνομα «Mexican Grand Prix» και οι τέσσερις τελευταίες υπό το όνομα της πρωτεύουσα της χώρας.
Ο Max Verstappen είναι ο πιο επιτυχημένος οδηγός σε αυτή την πίστα, γεγονός που εξηγεί γιατί η Red Bull συγκαταλέγεται στις ομάδες με τις περισσότερες νίκες στο Μεξικό, με πέντε συνολικά (2017, 2018, 2021, 2022 και 2023).
Για να βρει κανείς τον οδηγό με τις περισσότερες pole positions, πρέπει να πάει πίσω στη δεκαετία του 1960, όταν ο Jim Clark, οδηγώντας για τη Lotus, πήρε την pole τέσσερις φορές μεταξύ 1963 και 1967. Οι δύο τελευταίες pole ανήκουν στη Ferrari, χάρη στους Charles Leclerc το 2023 και Carlos Sainz το 2024. Ο περσινός αγώνας ήταν μάλιστα η τελευταία φορά μέχρι σήμερα που ο Ισπανός, τώρα με τη Williams, κέρδισε Grand Prix.
Ο αγώνας του Μεξικού ήταν επίσης ιδιαίτερα σημαντικός για τον τωρινό οδηγό της Ferrari, Lewis Hamilton, ο οποίος πανηγύρισε τον παγκόσμιο τίτλο του 2017 και του 2018. Ο Hamilton κατέχει το ρεκόρ περισσότερων εμφανίσεων στο βάθρο σε αυτόν τον αγώνα, με έξι.
Οι γόμες
Όπως συνέβη στο Ώστιν το περασμένο Σαββατοκύριακο, έτσι και για τον αγώνα στο Μεξικό υπάρχει ένα κενό στην επιλογή των γομών μεταξύ της σκληρότερης και των άλλων δυο. Η μέση και η μαλακή γόμα είναι αντίστοιχα οι C4 και C5, όπως και το 2024.
Η σκληρή γόμα είναι η C2. Για την πίστα της Πόλης του Μεξικού, αυτή η γόμα αποτελεί μια εξαιρετικά συντηρητική επιλογή, με σημαντική διαφορά στον χρόνο του γύρου σε σχέση με τις άλλες δύο, ενώ παράλληλα προσφέρει και λιγότερη πρόσφυση.
Πέρυσι, η μαλακή γόμα χρησιμοποιήθηκε μόνο στις κατατακτήριες δοκιμές και έπειτα στον αγώνα, μόνο σε μια προσπάθεια για να εξασφαλιστεί ο έξτρα βαθμός για τον ταχύτερο γύρο. Τώρα το σενάριο μπορεί να αλλάξει σημαντικά. Το πλεονέκτημα που προσφέρουν οι C4 και C5 θα μπορούσε στην πραγματικότητα να οδηγήσει τις ομάδες να στοχεύσουν σε έναν αγώνα που θα διεξαχθεί κατά κύριο λόγο με αυτές τις γόμες.
Ωστόσο, αυτό ενέχει τον κίνδυνο να χρειαστεί και δεύτερη αλλαγή λόγω πτώσης απόδοσης. Όποιος επιλέξει την C2 θα μπορούσε να διαχειριστεί σχετικά άνετα ένα μεγαλύτερο μέρος αγώνα, πηγαίνοντας με μια αλλαγή ως την καρό σημαία παρόλο που αυτό συνεπάγεται μείωση της απόδοσης.
Η χρήση των δύο πιο μαλακών γομών θα αξιολογηθεί σίγουρα προσεκτικά κατά τη διάρκεια των τριών περιόδων ελεύθερων δοκιμών, όταν οι ομάδες θα είναι σε θέση να πραγματοποιήσουν μεγάλα stint με πλήρη φορτία καυσίμου και να ελέγξουν την κατάσταση των ελαστικών.
Ιστορικά, τα επίπεδα θερμικής παραμόρφωσης (graining) στο Μεξικό είναι αρκετά έντονα, καθώς ο αραιός αέρας λόγω του υψομέτρου μειώνει την αεροδυναμική κάθετη δύναμη (downforce) που μπορούν να παράγουν τα μονοθέσια. Σε μια πίστα που ήδη υστερεί σε πρόσφυση λόγω της περιορισμένης χρήσης της, τα ελαστικά τείνουν να γλιστρούν, γεγονός που επιτείνει το φαινόμενο παραμόρφωσης (graining).
Θα έχει επίσης ενδιαφέρον να δούμε εάν η μεγαλύτερη αντίσταση σε αυτό το φαινόμενο που προσφέρουν οι τρέχουσες γόμες θα βοηθήσει στον περιορισμό του και, επομένως, θα ωφελήσει εκείνους που είναι πιο ικανοί στη διαχείριση των ελαστικών.
