Η αμερικανική αγορά αυτοκινήτου βιώνει ένα déjà vu από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, με τα ποσοστά καθυστερήσεων στις δόσεις να εκτοξεύονται σε επίπεδα που προβληματίζουν όχι μόνο την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αλλά και την Ευρώπη που παρακολουθεί με ανησυχία.
Τα στοιχεία της Fitch δείχνουν ότι 6,65% των δανειοληπτών subprime (αυτά δηλαδή από χαμηλά αμοιβόμενους) βρίσκονται πάνω από 60 ημέρες σε καθυστέρηση—το υψηλότερο ποσοστό από τότε που ξεκίνησε η καταγραφή του δείκτη.
Πρόκειται για ένα ανησυχητικό σύμπτωμα που φωτίζει τον συνδυασμό ακριβών αυτοκινήτων, επιτοκίων-φωτιά και αδυναμίας των νοικοκυριών να ανταποκριθούν στο αυξανόμενο κόστος ζωής.
Οι δανειολήπτες subprime, εκείνοι με χαμηλότερη πιστοληπτική ικανότητα και εισοδήματα, εμφανίζονται ως οι μεγάλοι χαμένοι αυτού του οικονομικού στρες. Την ίδια στιγμή, οι prime δανειολήπτες παραμένουν σταθεροί, με ποσοστό καθυστερήσεων μόλις 0,37%, υπογραμμίζοντας μια κοινωνία δύο ταχυτήτων.
Η κατάσταση έχει ήδη οδηγήσει δύο αμερικανικούς δανειστές, την Tricolor και την PrimaLend, σε πτώχευση, περιορίζοντας ακόμη περισσότερο την πρόσβαση σε χρηματοδότηση για ευάλωτες ομάδες.
Και εδώ αρχίζει ο ευρωπαϊκός προβληματισμός: Τι σημαίνει αυτή η χρηματοπιστωτική πίεση για τις οικονομίες που ήδη παλεύουν με πληθωρισμό, υψηλές τιμές ενέργειας και επιβράδυνση της ανάπτυξης; Είναι η αμερικανική κρίση μια προειδοποίηση κι για την Ευρώπη;
Με τα ευρωπαϊκά νοικοκυριά να πιέζονται από τα επιτόκια της ΕΚΤ και τις τιμές αυτοκινήτων να παραμένουν ψηλά, το αμερικανικό παράδειγμα λειτουργεί ως καθρέφτης—ίσως και ως προειδοποιητικό καμπανάκι για όσα μπορεί να ακολουθήσουν αν οι πιέσεις συνεχιστούν.
