Ηλεκτροκίνηση μεν, αλλά made in Europe δε. Αυτή είναι η νέα στρατηγική που ξεδιπλώνεται στη Γαλλία, στο Ηνωμένο Βασίλειο και σύντομα ίσως σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσα από μια σειρά στοχευμένων επιδοτήσεων για ηλεκτρικά αυτοκίνητα.
Το κεντρικό τους χαρακτηριστικό; Αφήνουν εκτός παιχνιδιού τα κινεζικά BEV, όχι με «χονδροκομμένους» εμπορικούς φραγμούς, αλλά μέσω ενός ευρηματικού μηχανισμού που βασίζεται στο περιβαλλοντικό αποτύπωμα.
Η μέθοδος είναι απλή αλλά διεισδυτική: κάθε μοντέλο βαθμολογείται με ένα «πράσινο σκορ» που λαμβάνει υπόψη την ενέργεια που καταναλώθηκε σε όλο τον κύκλο ζωής του – από την παραγωγή μπαταριών μέχρι την ηλεκτρική ένταση του εργοστασίου.
Με αυτόν τον τρόπο, ο αποκλεισμός κινεζικών κατασκευών γίνεται έμμεσα, αφού η χώρα εξακολουθεί να στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στον άνθρακα. Έτσι, οι επιδοτήσεις κατευθύνονται σε ευρωπαϊκές γραμμές παραγωγής, χωρίς να παραβιάζονται οι κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου.
Στη Γαλλία, το νέο Ecobonus αξιολογεί κατά 70% την περιβαλλοντική επίπτωση πριν καν το αυτοκίνητο βγει στον δρόμο. Το αποτέλεσμα; Μόνο όσα BEV κατασκευάζονται ή συναρμολογούνται στην Ευρώπη απολαμβάνουν πλήρη στήριξη.
Αντίστοιχα, στο Ηνωμένο Βασίλειο το νέο Electric Car Grant δίνει έως 3.750 λίρες για μοντέλα όπως το Ford Puma Gen E και το E-Tourneo Courier, που κατασκευάζονται στη Ρουμανία αλλά με βρετανικές ηλεκτρικές μονάδες. Στον αντίποδα, η Mini Cooper που φτιάχνεται στην Κίνα αποκλείεται εντελώς από το σχήμα επιδότησης, ενώ ακόμα και η Countryman από τη Γερμανία δικαιούται μικρότερο μπόνους.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ήδη δείξει τα «δόντια» της αυξάνοντας τους δασμούς στα κινεζικά BEV έως και 45%, όμως η νέα προσέγγιση πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα: επαναφέρει τη βιομηχανική πολιτική στο προσκήνιο, με περιβαλλοντικό μανδύα. Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά η Ursula von der Leyen, «η Ευρώπη χρειάζεται το δικό της μικρό ηλεκτρικό», υπονοώντας φθηνά, ευρωπαϊκά BEV κάτω από τις 20.000 ευρώ.
Η λογική πίσω από την κίνηση είναι σαφής: οι Κινέζοι διαθέτουν πιο ώριμες αλυσίδες για μπαταρίες, χαμηλότερα κόστη και μεγάλη ταχύτητα ανάπτυξης. Η Ευρώπη, αντί να συγκρουστεί ανοιχτά, επιλέγει να κατευθύνει τη ζήτηση προς τα δικά της εργοστάσια, εξασφαλίζοντας θέσεις εργασίας και παραγωγή εντός συνόρων.
Το επόμενο βήμα ίσως είναι η επιβολή ελάχιστου ποσοστού «ευρωπαϊκού περιεχομένου» σε μπαταρίες και εξαρτήματα. Μέχρι τότε, οι «πράσινες» επιδοτήσεις γίνονται το νέο όπλο της Γηραιάς Ηπείρου απέναντι στην επέλαση των κινεζικών ηλεκτρικών.
