Χειμώνας είναι, χιόνι θα πέσει (ίσως…) και τότε στην Ελλάδα θα αρχίσει ο πανικός. Σχετικά με τις μετακινήσεις, τους εγκλωβισμένους κ.λπ. και αν σε κάποιο βαθμό είναι λογικός λόγω των κλιματικών συνθηκών της χώρας μας στο πολλαπλάσιο είναι υπερβολικός.
Σε άλλες χώρες πάντως υπάρχουν δρόμοι που είναι (σχεδόν) μονίμως παγωμένοι, όπως ο αυτοκινητόδρομος Dempster στο Βόρειο Καναδά, που είναι ο μόνος δημόσιος δρόμος της χώρας που πηγαίνει πάνω από τον αρκτικό κύκλο. Έτσι κατά τη διάρκεια του χειμώνα επικρατούν θερμοκρασίες που φτάνουν τους -40 βαθμούς Κελσίους, ενώ η κυκλοφορία είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Αυτό σημαίνει πως αν τυχόν βγεις από το δρόμο η λογική λύση είναι να παρατήσεις το αυτοκίνητο και να επιστρέψεις το καλοκαίρι, που τα χιόνια και οι πάγοι θα έχουν λιώσει για λίγο, για να το πάρεις. Φυσικά κατά μήκος του δρόμου δεν υπάρχουν ούτε οικισμοί ούτε μεμονωμένα σπίτια, ενώ περίπου στο μέσο της διαδρομής, σε απόσταση 400 χιλιομέτρων από την πόλη Inuvik απ’ όπου και ξεκινά π Dampster Higway, υπάρχει ένας σταθμός. Εκεί θα δει κανείς νταλίκες παρκαρισμένες με τις μηχανές τους να δουλεύουν στο φουλ. Κι αυτό γιατί αν σβήσουν την άλλη μέρα το πρωί και με τις θερμοκρασίες που επικρατούν είναι σχεδόν αδύνατο να πάρουν πάλι μπροστά. Επίσης αν έχει κακοκαιρία μπορεί να μείνει κανείς αναγκαστικά στο σταθμό για κάμποσες μέρες.
Το ωραίο στον αυτοκινητόδρομο Dempster είναι πως η παγωμένη του επιφάνεια έχει τέτοια πρόσφυση που επιτρέπονται ταχύτητες μέχρι και 100 χλμ./ ώρα. Επίσης όλοι κινούνται στο κέντρο του δρόμου και παραμερίζουν μόνο όταν έρχεται κάποιο άλλο όχημα με αντίθετη κατεύθυνση, κάτι που όπως είπαμε δεν είναι και συχνό φαινόμενο.
Ο συγκεκριμένος δρόμος δόθηκε στην κυκλοφορία το 1979, παρόλο που τα σχέδια κατασκευής του πηγαίνουν πίσω στο 1958. Ωστόσο λόγω του πολύ υψηλού κόστους εγκαταλείφθηκαν στα μέσα της δεκαετίας του ΄60 για να ξεκινήσουν αρχές αυτής του ’70, όταν και οι Αμερικανοί είχαν αρχίσει να ασχολούνται έντονα με τον ορυκτό πλούτο της Αλάσκα. Ο Dempster Highway σε άλλα σημεία είναι για πολλά χιλιόμετρα μια ευθεία, ενώ αλλού έχει διαδοχικές και αλλεπάλληλες στροφές λόγω της ιδιομορφίας του εδάφους. Η χάραξή Τα σχέδια του πάντως βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στα μονοπάτια που ακολουθούσαν πριν από πολλές δεκαετίες τα έλκηθρα που έσερναν σκύλοι.
Γιάννης Σκουφής
