NISSAN JUKE 1.6

Συνήθως ένα καινούργιο μοντέλο το προσέχει κανείς πολύ στο δρόμο τους 2, άντε τους 3 πρώτους μήνες της κυκλοφορίας του. Μετά γίνεται μια λίγο πολύ συνηθισμένη εικόνα.

Στην περίπτωση του Nissan Juke αυτό δεν ισχύει. Για να είμαστε απόλυτα ακριβείς η γενική οικονομική κατάσταση που επικρατεί και έχει επηρεάσει τις πωλήσεις αυτοκινήτων σαφώς και παίζει ρόλο –αν δεν αγοράζονται αυτοκίνητα δεν τα βλέπεις και στο δρόμο, άρα πως να τα συνηθίσεις;- αλλά ο κύριος παράγοντας γι αυτό είναι ότι το Juke εξακολουθεί να είναι μια ξεχωριστή περίπτωση.

Μια ιδιαίτερη αισθητική παρουσία, που είτε τη λατρεύεις είτε την απεχθάνεσαι. Μέση οδός απλά δεν υπάρχει και αυτό ήταν άλλωστε το ζητούμενο της Nissan. Το γιατί είναι απλό: ότι είναι upper class σε οποιαδήποτε κατηγορία –και το Juke είναι χωρίς καμία αμφιβολία upper class– πρέπει αφενός να ξεχωρίζει και αφετέρου όσο το δυνατόν να πολώνει με την εικόνα του. Ο ρόλος του άμεσα αποδεκτού είναι πιο συμβατός με μαζικά μοντέλα, όπως είναι π.χ. το Micra, που αποτελεί την κλασική –και φυσικά πιο οικονομική- πρόταση της Nissan στην κλάση των υπερ-μίνι.

Το Juke λοιπόν είναι άλλο concept σε σχέση με ένα συμβατικό μικρό αυτοκίνητο. Συνδυάζει στοιχεία από τα SUV, αλλά και από σπορ μοντέλα της μάρκας όπως π.χ. το 370Ζ, με αποτέλεσμα να δείχνει τελικά σαν ένα κράμα διαφόρων τύπων αυτοκινήτων. Στο εσωτερικό του μάλιστα έχει και στοιχεία από μοτοσικλέτες, μιας και η κονσόλα του μοιάζει με ρεζερβουάρ μοτό της σπορ κατηγορίας. Ταυτόχρονα πέρα από ιδιαίτερη είναι και πρακτική, μιας και στηρίζει το γόνατο του οδηγού στις γρήγορες καμπές.

Πόσο γρήγορα μπορείς να πας με το Juke; Αρκετά, μιας και εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με την κορυφαία turbo έκδοσή του με τους 190 ίππους που διατίθεται και ως 4x4 (σε συνδυασμό με κιβώτιο συνεχώς μεταβαλλόμενης μετάδοσης), αλλά με τη βασική, προσθιοκίνητη 1.600 με τους 117 ίππους.

Η οποία μπορεί να μη βάζει φωτιά στην άσφαλτο (0-100 σε 11,0”, τελική σχεδόν 180), αλλά είναι αρκετά ελαστική από χαμηλά (παρολο που το κιβώτιο είναι 5άρι), πρόθυμη να ανεβάσει στροφές και –το κυριότερο- οικονομική στην καθημερινή χρήση. Ακόμα και μέσα στην πόλη, που είναι το σύνηθες πεδίο δράσης του Juke μιας και κατά βάση είναι ένα υπερ-μίνι, σπάνια θα χρειαστείς πάνω από 8,5 λίτρα αμόλυβδης. Αντίθετα συχνά η αυξημένη απόσταση από το έδαφος θα σου φανεί ιδιαίτερα χρήσιμη, καθώς μπορείς να σταθμεύσεις άνετα και σε πιο υπερυψωμένα σημεία.

Γενικά το Juke είναι πρακτικό, μιας και μικρή ακτίνα στροφής έχει και εύκολα παρκάρεις και αρκετές θέσεις για μικρο-αντικείμενα διαθέτει για να βολέψεις όλα αυτά που κουβαλάς μαζί σου. Από το κινητό μέχρι το οτιδήποτε.

Αυτό που θα δυσκολέψει, ειδικά βγαίνοντας σε κεντρικούς δρόμους πιο ταχείας κυκλοφορίας, είναι η πολύ φαρδιά πίσω κολώνα, που κρύβει από μικρό λεωφορείο μέχρι νταλίκα διεθνών μεταφορών. Από κει και πέρα οι χώροι για τους πίσω επιβάτες είναι ικανοποιητικοί αλλά όχι και κορυφαίοι, μιας και η κλίση της οροφής επηρεάζει το ωφέλιμο εσωτερικό ύψος, όμως μπρος τα κάλη και το στυλ κάνεις και παραχωρήσεις.

Το πορτμπαγκάζ με τα 251 λίτρα είναι στο μέσο όρο της κατηγορίας ή λίγο κάτω από αυτόν, ενώ υπάρχει και ένας επιπλέον κρυφός χώρος κάτω από το δάπεδό του (για τις προσθιοκίνητες εκδόσεις όπως αυτή του test μας). Το κάλυμμα πάντως του χώρου αποσκευών μπορεί να έχει απευθείας άρθρωση στην 5^η πόρτα, αλλά χρειάζεται κάποια προσοχή για να μείνει στη θέση του και να μη χαλάσει.

Τα παραπάνω θα είχαν ενδεχόμενως άλλη βαρύτητα σε ένα συμβατικό υπερ-μίνι, όπου η πρακτική διάσταση και οι χώροι είναι καθοριστικοί παράγοντες. Εδώ, στο Juke παίζουν μεν ρόλο, αλλά αυτό που προηγείται είναι το στυλ, κι από αυτό το μικρό crossover της Nissan διαθέτει αν μην τι άλλο μπόλικο.

Παράλληλα διαθέτει και μια οδική συμπεριφορά που αποκτά ενδιαφέρον γιατί ναι μεν κάθεσαι ψηλά αλλά αυτό που εισπράττεις δεν διαφοροποιείται ιδιαίτερα σε σχέση με ένα συμβατικό, μη υπερυψωμένο επιβατικό: οι κλίσεις είναι περιορισμένες, η ανάρτηση (γόνατα μπροστά, ημιάκαμπτος πίσω) ελέγχει ικανοποιητικά τις κινήσεις του αμαξώματος χωρίς να γίνεται κουραστική, ενώ και τα περιθώρια πρόσφυσης είναι μεγάλα και δεν σπάνε εύκολα. Λογικό μιας και το σύνολο αντέχει στην προσθιοκίνητη εκδοχή μέχρι και 190 ίππους, οπότε είναι λογικό να μην τίθεται θέμα με μόλις 117.

Οι οποίοι όπως είπαμε είναι αρκετά ζωντανοί, ενώ για να διατηρούνται συνεχώς ζωντανοί ο οδηγός πρέπει να ασχολείται με το κιβώτιο και τον ακριβή επιλογέα του. Όχι υπερβολικά, αλλά αρκετά. Στην περίπτωση αυτή το Juke θα τον ανταμείψει και θα αποδειχθεί και σβέλτο και ευχάριστο, δικαιολογώντας πέρα από τα άλλα και την τιμή του, των 16.210 €.

Δεν είναι φτηνό –δώστε πάντως προσοχή και στις κατά καιρούς προσφορές της Ν.Ι. Θεοχαράκης όπως η τρέχουσα που διαμορφώνει την τιμή εκκίνησης στις 14.990 €- αλλά αυτό είναι λογικό και αναμενόμενο, μιας και όπως ξεκαθαρίσαμε ευθύς εξαρχής είναι μια πρόσταση upper class. Που συνδυάζει το στυλ και με το καλό επίπεδο εξοπλισμού, ακόμα και από τη βασική έκδοση Action, η οποία διαθέτει όλα όσα θεωρούνται πλέον απαραίτητα και αναγκαία. Από το ESP δηλαδή μέχρι το ηχοσύστημα και τους 6 αερόσακους.

Γιάννης Σκουφής

φωτογραφίες: carzine.gr

{gallery}photos/26/test/NISSAN-JUKE-1.6{/gallery}