Η Lamborghini συμπληρώνει φέτος 50 χρόνια παρουσίας στη σκηνή των υπερ-αυτοκινήτων, με τα μοντέλα της να έχουν ξεκινήσει από αφίσες σε εφηβικά δωμάτια και να έχουν καταλήξει σήμερα screen savers σε οθόνες υπολογιστών, οι κάτοχοι των οποίων δεν είναι κατ’ ανάγκη έφηβοι. Τελευταία στη σειρά η επετειακή, όπως άλλωστε λέει και το όνομά της, Aventador LP 720-4 50 Anniversario, που θα κατασκευαστεί μολις 100 φορές σε αυτό το λαμπερό κίτρινο χρώμα που μαζί με το μαύρο είναι τα επίσημα της μάρκας. Για την περίσταση ο V12 των 6,5 λίτρων αποδίδει 720 ίππους, που είναι ικανοί για ένα 0-100 μόλις 2,9 δευτερολέπτων και για τελική 350 χλμ./ ώρα.
Σε αυτά τα 50 χρόνια πάντως η Lambo και μέχρι να καταλήξει στον όμιλο της VW υπό τη σκέπη της Audi, έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου, ενώ μεγάλο ενδιαφέρον εξακολουθεί να παρουσιάζει ο τρόπος με τον οποίο προέκυψε.
Το σωτήριο έτος 1958 λοιπόν ο Ferruccio Lamborghini ήταν ήδη ένα επιτυχημένος βιομήχανος, που είχε κάνει περιουσία κατασκευάζοντας τρακτέρ (τρακτέρ Lamborghini υπάρχουν φυσικά μέχρι σήμερα), συναρμολογώντας τα αρχικά από εξαρτήματα πρώην στρατιωτικών οχημάτων. Το πρώτο μοντέλο που κατασκεύασε η εταιρία ήταν το Carioca αλλά το πρώτο γνήσιο τρακτέρ της ήταν το 1950 το L33. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1950 η Lamborghini Trattori είχε εξελιχθεί σε μία από τις μεγαλύτερες ιταλικές εταιρείες κατασκευής αγροτικών μηχανημάτων με προσιτό κόστος κτήσης. Μάλιστα έγινε ακόμη πιο δημοφιλής στους αγρότες παρουσιάζοντας το 1962 το τετρακίνητο τρακτέρ 2R DT, ενώ το 1966 λάνσαρε ένα ακόμη πρωτοποριακό τρακτέρ, το πρώτο στην Ιταλία με συγχρονιζέ κιβώτιο!
Ως επιτυχημένος βιομήχανος λοιπόν ο Lamborghini μετά από διάφορες Alfa Romeo, Lancia και Maserati απέκτησε τη χρονιά αυτή την πρώτη του Ferrari, μια 250 GT. Η οποία μάλλον απείχε από το να χαρακτηρισθεί ως τέρας αξιοπιστίας –ειδικά σε ότι αφορούσε το συμπλέκτη της- με αποτέλεσμα ο Lamborghini να αναγκάζεται να πηγαίνει συχνά πυκνά στο Maranello. Κάποια στιγμή ανακάλυψε πως οι συμπλέκτες των τρακτέρ του ήταν παρόμοιοι με αυτούς των Ferrari και ζήτησε να δει τον Enzo Ferrari που δεν φημιζόταν για την ευγένεια και τη κοινωνικότητά του, ο οποίος αρχικά τον σνόμπαρε.
Ο θρύλος θέλει όταν τελικά συναντήθηκαν ο μεν Ferruccio να έχει πει στον Enzo «Ferrari, τα αυτοκίνητά σου είναι σαράβαλα», ο δε Enzo να έχει απαντήσει «Lamborghini, μπορεί να είσαι καλός στο να φτιάχνεις τρακτέρ αλλά ποτέ δεν θα μπορέσεις να καταλάβεις μία Ferrari». Ή κάπως έτσι, με αποτέλεσμα ο Lamborghini να πεισμώσει και να αποφασίσει να φτιάξει το δικό του σπορ αυτοκίνητο.
Το 1963 –εξ ου και τα 50 χρόνια- αποδείχθηκε χρονιά ορόσημο για την Automobili Lamborghini, μιας και τότε ο Ferruccio είδε το όραμά του να παίρνει σάρκα και οστά ή καλύτερα να αποκτά αμάξωμα και κινητήρα: Μία ομάδα από έμπειρους μηχανικούς και ταλαντούχους σχεδιαστές –με επικεφαλείς τους Gianpaolo Dallara (ex Ferrari) και Franco Scaglione– παρουσίασαν στον τύπο την 350 GTV, το πρώτο υπερ-αυτοκίνητο με σήμα τον ταύρο, ενώ από τότε ακολούθησαν αρκετά.
Με προεξέχουσα τη Miura, που εξακολουθεί ακόμα να λογίζεται ως ένα από τα πιο όμορφα αυτοκίνητα που έχουν σχεδιαστεί ποτέ και βέβαια την iconic Countach, που στα μέσα της δεκαετίας του ’70 που παρουσιάστηκε ήταν σα να είχε προσγειωθεί διαστημόπλοιο.
Οι δουλειές όμως δεν πήγαιναν πάντοτε καλά κι έτσι τα τρακτέρ πουλήθηκαν το 1970 στη SAME, ενώ το 1978 ο κλάδος των σπορ αυτοκινήτων πτώχευσε και στη συνέχεια αποκτήθηκε από τη Chrysler. Υπό αυτό το ιδιοκτησιακό καθεστώς παρουσιάστηκε το 1990 η Diablo, η διάδοχος της Countach, ενώ από το 1998 η Lamborghini πέρασε σταδιακά στον όμιλο VW. Ενδιάμεσα υπήρξε και μια περίοδος κατά την οποία ανήκε σε κάποιους άραβες επιχειρηματίες και μάλλον αυτή ήταν και η χειρότερη αυτών των 50 χρόνων για τη Lamborghini, που αν μη τι άλλο βλέπει το μέλλον αισιόδοξα.
Γιάννης Σκουφής
{gallery}photos/35/NEWS/50-YEARS-LAMBO{/gallery}
{youtube}ULTaxupvHqg{/youtube}
